Athelas - Królewskie Ziele

Telvani

Jak będziesz tak stary jak ja synku, też będziesz tak robił. Mówiłem do Easterlinga dalej smarując się maścią.

AlterEgo

Wojownik spojrzał wymownie w górę, po czym zapytał - Poradzisz sobie dziadku czy mam Cię przypilnować?

Telvani

JA???? JA SOBIE NIE PORADZĘ?? Rozzłoszczony przez młodzika, który wiekiem mógłby być moim synem rzuciłem się na bandytów. W jednej ręce miałem sztylet w drugiej miecz Damroda. Bandziora od prawej przebiłem na wylot mieczem, drugiego pchnąłem sztyletem w serce. Biegło jeszcze dwóch. Wykonałem pełny obrót wraz z moimi ostrzami i kolejnych dwóch zbirów poszło do piachu. Mi nie musisz pomagać synku. Mówiąc to podrzynałem gardło jeszcze jednemu kretynowi.

Kathlin

Kthlin prychnęła pod nosem patrząc jak Telvani podzcina gardła mężczyznom kończąc ich męki - Ja okrutna? Prawicie mi zbyt piękne komplementy... - powiedziała z uśmiechem. Wyciągnęła dłoń do góry a wokół niej zaczęły krążyć małe płomyczki, zanuciła jakiś czar, a małe kulki ognia pomknęły do dwóch przeciwników. Krążyły wokół nich, nadpalając początkowo włosy, później zniżały się, aż spodnie, w najważniejszym miejscu Wink

zaczęły się palić - To.. jest okrutne - zachichotała drowka

AlterEgo

Wojownik podszedł do męczennika, spojrzał rozzłoszczony na Kathlin, po czym dobił bandytę. Odchodząc mruknął do siebie - Magowie...

Kathlin

Kath zaśmiała sie tylko widząc co robi Alter. Gdy spojrzał na nią, drowka złożyła usta w dzióbek i przesłała mu całusa, po czym ze słodkim uśmiechem wyśpiewała kolejny czar, a wokół dwóch zbirów pojawiła sie kopuła ognia, pożerając ich powoli...

AlterEgo

Wojownik widząc przesłanego całusa, splunął na ziemię. Gdy ujrzał kolejnych zbirów palących się powoli, westchnął i pomyślał - "Albo testuje moją cierpliwość albo sądzi, że będę tak latał i dobijał... Zero poszanowania dla kunsztu wojennego."

Telvani

Wystrzeliłem 3 strzały w stronę bandytów. Posłałem do piachu dwóch, a ostatni zaczął uciekać gdzie pieprz rośnie na piechotę. Naciągnąłem strzałę na łuk. Zastrzelić go?

Kathlin

Kath, nieco znudzona krzykami palących się zbirów zeskoczyła zgrabnie z konia - Może nie walczę tak dobrze jak wy, ale też umiem - powiedziała i sięgnęła bo swój bogato zdobiony krótki miecz który wyglądał bardziej na ozdobny niż do walki. Na jej szczęście zaatakował ją tylko jeden zbir. Zamachnął sie mieczem, ale zwinna drowka szybko zrobiła unik, kolejny cios sparowała. Potem znów unik, i znów blok... Nudziła tak przeciwnika nawet nie próbując atakować. Gdy mężczyzna znudzony atakował słabiej, drowka gwałtownie odwróciła sie, a krótkie ostrze ukryte na końcu jej warkocza wbiło mu sie w pierś, szybko je wyszarpnęła i gdy ten sie przewrócił wbiła mu obcas w ranę - Zawsze szanuj kobiety... - powiedziała z paskudnym uśmiechem chowając miecz

Saptieth

- Milutkie... - skomentował wampir, widząc wyczyny Kathlin z magią i mieczem. Następnie spokojnie wyciągnął za pasa nóż do rzucania i cisnął nim w jednego z bandytów. Ostrze trafiło w serce, posyłając zbira w zaświaty.

AlterEgo

Tuż obok wampira leżał podziurawiony strzałami najbrzydszy z bandytów, zapewne herszt. Na piersi miał piękny klejnot, aż prosił się aby ktoś go zabrał. Garstka bandziorów uciekała w popłochu we wszystkie strony świata.

Kathlin

Kath wyrwała obcas z rany, rozrywając ją jeszcze bardziej, trysnęła z niej krew a drowka tylko uśmiechnęła sie złośliwie. Spojrzała na dwóch groźnie patrzących zbirów idących na nią z odsłoniętymi mieczami. Drowka zmrużyła oczy - Dwóch? Na jedną i to kobietę? Już ja was nauczę kultury - warknęła i skupiła sie, gdy mężczyźni byli tuż przed nią, nagle pojawiła sie ściana ognia która szybko ich otoczyła, drowka cofnęła sie parę kroków aby sie nie poparzyć, po chwili ogień zniknął tak jak sie pojawił, mężczyźni wili sie w agonii na ziemi, drowka tylko z podłym uśmieszkiem przyglądała sie temu stojąc nad nimi... Podniosła wzrok na uciekających i poczuła chęć wysłania za nimi kuli ognia, już zaczęła wyśpiewywać czar gdy poczuła że z nosa cieknie jej krew. Wyjęła chusteczkę i próbowała zatamować krwotok...

Saptieth

Wampir zobaczył kryształ, ale nie schylił się po niego. Nie stanowił dla niego wartości. Zauważył że drowka ma kłopoty z nosem. Nie sprawiało by to problemu, gdyby nie zbir zbliżający się szybko do niej. Chciał najwyraźniej trzasnąć ją w plecy ogromnym toporem. Saptieth ruszył na bandytę i stanął między nim a Kathlin. Zbir widząc sejmitary wampira parsknął śmiechem
- HA! Myślisz że te twoje rożenka, pokonają mojego Siekacza? - spytał wskazując na topór i z rykiem rzucił się na wampira. Ten z łatwością zrobił unik przez powolnym ciosem topora i wbił ostrze w bok zbira. Bandyta krzyknął i próbował odwrócić się do przeciwnika, lecz jego gardło zostało rozcięte przez drugie ostrze. Padł charcząc w agonii.
- W porządku? - spytał zabójca kapłanki.

Telvani

Masz Kath. Rzuciłem jej łodygę athelasu. Przeżuj to, a jak straci smak, wypluj. Athelas nie służy tylko do palenia...

Kathlin

Kath spojrzała na łodygę na dłoni, drugą dłonią przyciskała chustkę do nosa. Wzięła zioło i pożuła chwilę, skrzywiła sie nieco i wypluła po chwili. Krwotok z nosa ustał - Już w porządku... - powiedziała drowka, powiedziała po cichu jakieś słowo, a krew na chustce zastygła, po chwili elfka strzepnęła szkarłatny proszek... Wyglądała na nieco rozzłoszczoną.

Saptieth

- Przesadziłaś z magią, czy co? - spyta wampir.

Kathlin

Drowka zmrużyła oczy ze złością - A nawet jeśli to co? - prychnęła i zaczęła składać chusteczkę - Nie najlepiej sie czuję na tej pustyni, mogę nawet powiedzieć że fatalnie... Robiłam większe masakry i czułam sie dobrze... - powiedziała wyraźnie rozzłoszczona stwierdzeniem wampira

Saptieth

- Nie przeczę. Słońce pustyni potrafi każdego powalić. Ale nie gniewaj się. Złość piękności szkodzi. - wampir schylił się po klejnot który wcześniej zauważył przy ciele bandyty. [i] - Tak w ramach przeprosin. Będzie pasował Ci do sukni{/i] - mruknął i wręczył go drowce.

Kathlin

Kath wzięła klejnot, nadal z nieco urażoną miną i obejrzała go dokładnie - Ładny... - powiedziała bez przekonania, nadal mu się przyglądając i próbując odgadnąć z czego jest zrobiony...

AlterEgo

Klejnot był zrobiony z nieznanego Wam kruszcu. Był dość ciężki jak na swoje rozmiary, był błękitnej barwy, owalny kształt przypominał jajko. Był bez żadnych szczególnych ozdób lecz przykuwał uwagę, osoby magiczne mogły wyczuć lekkie wibracje wywoływane przez ten klejnot.