Athelas - Królewskie Ziele

Saptieth

- Jak będziesz grzeczny to dostaniesz. Ale później. - odrzyknął wampir i schował sejmiatry, gdyż reszta strażników straciła entuzjazm na walkę bez wsparcia. Wampir ruszył za nimi by nigdy nie dotarli do garnizonu.

Telvani

Młody jest, niech korzysta. Uśmiechnięty poszedł w jakąś alejkę, z zapaloną fajką. Zobaczył trupy dwóch strażników. O, ktoś ich tu wykończył. Czyżby to nie czasem Kath? Uśmiechnął się i przyglądał się każdemu cieniowi w alejce

Saptieth

Zostało pięciu. pomyślał zabójca i ruszył w pościg za, do niedawna ścigającymi go strażnikami. Skakał po dachach, by przeciąć im drogę. W końcu zeskoczył na ziemię, przed biegnącymi żołnierzami. Jeden z nich z rozpaczą rzucił się na wampira, zapominając nawet o wyciągnięciu broni. Po chwili leżał martwy z raną w boku. Trzech kolejnych wyciągnęło miecze i okrążyło wampira, a ostatni załadował kuszę. Wystrzelił bełt, lecz wampir odbił go jednym ostrzem. Zdziwieni strażnicy wymienili spojrzenia i ruszyli do ataku. Zabójca Zaczął parować ich uderzenia i wyprowadzać własne kontry. W kilka chwil zabił trzech przeciwników. Lecz gdy wyjmował ostrze z karku ostatniego, poczuł uderzenie w pierś. Spojrzał na tors i zobaczył wystający z niego bełt. Z wściekłością rzucił się na kusznika, lekceważąc ból i zakończył jego życie. Schował sejmiatry i uciskając ranę ruszył do karczmy.

Oho... Mamy tu wiedźmina...

Telvani

Znudziło mu się patrzenie na cienie, więc wyszedł na ulicę i szedł w kierunku karczmy. Spojrzał swojego "kolegę" z bełtem w klacie. Podszedł do niego Mówiłem że publiczne poruchadła łatwo wyruchać w tych stronach, Sapi. Ale mnie nie słuchałeś. Uśmiechnął się, po czym pomógł mu się wgramolić do karczmy

Saptieth

Wampir natychmiast się wyprostował i udał że jego piersi i pleców wcale nie przenika błyskawica bólu.
- Nie wiem o czym mówisz... au... - odparł prawie nie krzywiąc się.

Telvani

Aha. Teraz też nie boli? Spytał i mocnym szarpnięciem wyciągnął bełt z cyców masochistycznego wampira

Saptieth

Twarzą wampira skręcił dziwny wyraz, ale zabójca usilnie starał się nie syknąć z bólu.
- Masz tu jagodziankę - wyciągnął z kieszeni bułkę, którą dostał wcześniej od dziada, była już nieco zmiażdżona i wręczył ją staremu dziadowi. - A ja idę na górę. Może Kath wyleczy te rany. A końcu to kapłanka.

Telvani

Ja cię opatrzę, bo mi się coś zdaje że zabalowała ze strażnikami. Widząc dziwny wyraz na twarzy "kolegi powiedział" Znalazłem dwóch zabitych strażników czarami. A teraz do roboty. Powiedział, po czym zdarł z wampira koszulę aby go opatrzyć

Saptieth

- Precz z łapami, dziadzie! - odparł wampir dziwnie ostrym tonem. - Ech.. to znaczy, wątpię by ludzka medycyna mi pomogła. Do leczenia ran wampirów potrzebna jest krew lub magia. A że krwi już od dawna nie piłem, to pozostaje magia.

Telvani

Ja znam świetną magię leczniczą! Obezwładnił wampira ciosem z kolana w krocze, położył na stole i zaczął amatorską operację chirurgiczną przy pomocy noża, widelca i flachy bimbru

Saptieth

- Ty gnido! - krzyknął wampir i odepchnął chirurga niewartego funta kłaków. - Mówiłem że poradzę sobie, bez twojej "pomocy". Nie zmuszaj mnie do użycia broni. Znajdź sobie Altera do męczenia. - po tych słowach ruszył do wynajętego pokoju.

Telvani

Podbiegł do Sapiego i kopnął go w tyłek. Nie nazywaj mnie gnidą gnido.

Saptieth

Saptieth odwrócił się z błyskiem wściekłości w oczach. Błyskawicznym ciosem popchnął dziada w pierś i przewrócił go.
- Mówiłem żebyś się odczepił.

Telvani

Wyjął lutnię i zaczął grać okropne i przeraźliwe dźwięki, do tego zaczął wyć.

Saptieth

Asasyn podrapał się zdziwiony po głowie i wzruszył ramionami. Ponownie ruszył na górę do swojego pokoju. Gdy tam dotarł zamknął drzwi na klucz i powoli zdjął płaszcz. Wyciągnął bełt z pleców i rzucił go w kąt.

Telvani

Wywalił drzwi z zawiasów i rzucił w wampira srebrnym talerzem.

Saptieth

Wampir jak na wampira przystało uniknął pocisku i spojrzał z niedowierzaniem na drzwi.
- Zdajesz sobie sprawę, że zapłacisz za zniszczenia?

Telvani

Olewając wampira rzucił w niego drzwiami

Saptieth

Wampir odskoczył w bok. Zwinnym piruetem doskoczył do dziada i trzepnął go pięścią w twarz.
- Uspokój się!

Kathlin

Kathlin przez oknoweszła do pokoju, zdziwiona spojrzała na Sapietha, całęgo we krwi i rozwścieczonego Telvaniego - Co tu sie dzieje? Przeszkadzam wam w czymś? - zapytała z ironicznym uśmieszkiem zciągając kaptur