Athelas - Królewskie Ziele

Maul

*Wojownik w czarnej tunice i z kapturem kryjącym twarz, poszedł do stajni po swojego oddanego wierzchowca, burze. Po chwili wsiadł na wierzchowca i kiedy miał minąć bramę zatrzymał go Uruk-Hai* Ty, masz pozwolenie na opuszczenie Minas Morgul?? * Maul złowrogo się zaśmiał, wyciągnął glejt, a brama się otworzyła i ruszył w stronę Ossgiliath*

AlterEgo

Noc, panowała bezdenna noc. Gwiazdy na niebie jarzyły się jak małe świetliki, tyle ich było. Tyle nazwanych i nienazwanych. Ale kogo obchodziły gwiazdy? Na pewno nie samotnego jeźdźca który przemierzał las. W głowie wojownika było pełno myśli, związanych z misją. "Była to bardzo ważna misja, polegająca na odrobinie subtelności i odwagi. Jedno nieostrożne posunięcie mogło wszystko zniweczyć." Gnał przez las bez wytchnienia, aż zaczęło świtać, koń zaczął zwalniać i coraz głośniej sapać. - "Czas na odpoczynek." - pomyślał wojownik.

Maul

*Maul postanowił zrobić postój i na pierwszej łące zsiadł z konia. Swego wiezrchowca, Buzre, przywiazal do skaly nad pobliska sadzawka by się napoił, po czym powiedział do konia* No stary druchu, 30 minut odpoczynku i dalej ruszamy *po czym położył się na rawie i wpatrywał się w pzreminiające na nieibe gwiazdy*

AlterEgo

Wiał lekki wiaterek który odprężał i przynosił zapachy cudownych kwiatów. Słońce już wzeszło i było widno. Wojownik rozejrzał się po okolicy i wywnioskował, że niedaleko są kurchany w których kryją się ogromne bogactwa...

Maul

*Po dostrzeżeniu że są tu te kurchany wojownik, zrezygnował z nich, gdyż dla niego najważniejsze było wykonanie zadania i honor wojownika. Po chwili spakował wszystko i ruszył w dalszą droge mówiąc* Dalej, Burzo, do Ossgiliath *i na swym oddanym wierzchowcu, burzy, ruszył w kierunku ossgiliath zastanawiając się jak ma się wtopić wśród Gondorczyków*

AlterEgo

Podróź dłużyła się nie miłosiernie. Przed wojownikiem było jeszcze wiele staj. W kaźdej chwili mógł zostać zaatakowany przez Gondorczyków. Koń był coraz bardziej zmęczony, 30 minut to dla konia troche za mało.

Maul

*żeby nie tracić czasu na postoje wojownik zwolnił tempo konia do marszu*

AlterEgo

Maul zwolnił tempa. Jego koń był zmęczony ale szedł dalej. Nagle, strzała świsnęła i wbiła się w drzewo po prawej stronie wojownika. Easterling rozglądając się wkoło nikogo nie dostrzegł. Ta strzała była ostrzeżeniem...

Maul

*Wojownik rozgladal sie i po chwili wyciagnal swoj miecz i ppowiedzial* kimkolwiek jestes wylaz i walcz jak na wojownika przystalo *po tym czekal na tego kto stzrelil*

AlterEgo

Druga strzała świsnęła i trafiła Burzę w okolice szyi. Koń zarżał i pognał przed siebie. Gdy znikł Easterlingowi z oczu otoczyło go 7 Gondorczyków...

Maul

*pomyslal ,,Biedna Burza, cieakwe co sę z nim stanie", po czym spojrzał na na gondorczykw i trzymajac swoj miecz przybral pozycej obronna*

AlterEgo

Gondorczycy zbliżali się do niego powoli wykrzykując wyzwiska. 7 strzał było wymierzonych w jego klatkę piersiową. Gdy byli blisko jeden warknął - Kim jesteś? Wkroczyłeś na nasze tereny łowieckie. Gadaj ale zdechniesz szybciej niż zdążysz pomyśleć...

Maul

*spojzral an gondorczyka, ktory zadal pytanie i powiedzial* jestem zwiadowcom wyslanym z Minas Tirith by zpatrolowac teren od ktorego przybylem i zdac raport w Ossgiliath *powiedzial to majac nadzieje ze sie nabiora i ze dzieki temu wtopi sie w tlum gondorczykow w Ossgiliath*

AlterEgo

- Nic nie słyszałem o zwiadowcy buszującym w tych okolicach. Od kogo masz rozkaz? - spytał Gondorczyk.

Maul

*spojzral na niego i zrekl* ja jestem tylko najemnym zwiadowca, a wyszlem na zwiad z rozkazu Denetora *powiedzial*

AlterEgo

Wszyscy Gondorczycy zawyli ze śmiechu - Sam Denethor dał Ci zadanie? Śmiechu warte! Ale skoro tak twierdzisz. Chłopcy, związać go. Upewnimy się czy mówi prawdę nasz "najemny zwiadowca"... Easterling nie miał wyboru, musiał się poddać...

Maul

*wojownik dał sobie związać ręce i powiedział* skoro tak musi być dobzre *po czym wraz z gondorczykami ruszył*

AlterEgo

Przez dłuższą część tygodnia Maul był związany i dobrze obserwowany. Gdy o zmierzchu dochodzili do nieznanej wojownikowi rzeki. Gondorczycy założyli mu opaskę na oczy. Maul nic nie widział lecz słyszał wiele. Słyszał odgłosy lasu i zwierząt. Słyszał również rozmowy Gondorczyków o wojnie, o piwie, zabawach oraz babach. Nic ciekawego. Nic co mógłby przekazać Maul Królowi Nazguli. Po całonocnym marszu w końcu ściągnięto Maul'owi opaskę z oczu. To co zobaczył wcale nie było Osgiliath. Znajdował się w ogromnej jaskini w której panowało niemałe zamieszanie.

Maul

*patrzył na jaskinie i pomysłał ,,Nie da rady teraz uciec, gdyż za dużo ludzi", po czym zcekał na to co zrobią jego wrogowie*

AlterEgo

Dwóch Gondorczyków popchnęło go lekko dając mu do zrozumienia, że ma iść. Po chwili trafił do mniejszej jaskini która służyła jako magazyn. Posadzili Maul'a na jakiejś beczce, po czym jeden warknął - Poczekasz tu sobie na naszego dowódce. Szpiegu...