Athelas - Królewskie Ziele

*schattenreich

Pomijając fakt tysięcy listów [które moja nadmiernie aktywna wyobraźnia kwituje wewnętrzną czkawką], również żal mi było, kiedy zaczynałam czytać. Przez co tak wolno mi to czytanie szło. Ale poszło Wink

W szczególności końcówka mnie wciągnęła, choć jeden z rozdziałów musiałam 'przetrawić'.

Administrator

Który?

*schattenreich

Hmm... Dokładnie to rozdział numer 33 Wink

['Opowieść Księcia'].
Trochę musiałam przemyśleć przed powrotem do dalszej lektury.

Saptieth

*schattenreich

Mimo wszystko, takie odwlekanie to nie ma sensu. I tak przeczytasz;).

Saptieth

No wiem... Ale jakoś tak wyszło...

PS: Mi "Opowieść Księcia" nawet się podobała.

*schattenreich

Podobać się, to owszem. Tylko trochę zmienia obraz, jaki można było mieć po przeczytaniu poprzednich części.

Administrator

Nie koniecznie, ja zawsze obstawiałem właśnie takie rozwiązanie.

*schattenreich

Cóż... Zostaje mi teraz tylko pogratulować domyślności i zdolności przewidywania;).

Saptieth

I poradzić granie na loteriach Lol

.

*schattenreich

A to swoją drogą Wink

.

AlterEgo

"Opowieść księcia" Zaskoczyła mnie... Ale zawsze w duchu obstawiałem, że jest po stronie "dobra"... Poprzednie części Pottera strasznie wolno mi szły, z tą jest inaczej. Idzie mi czytanie w zastraszającym tempie :/. Tak na złość...

*schattenreich

Również tak myślałam, choć szósta część HP trochę to zmieniła... Po tym, jak zabił Dumbledore'a uważałam, że jest 'salonowym pieskiem' Czarnego Pana, a tu taka niespodzianka. Nawet żal mi go było pod koniec.

Saptieth

A mi żal Czarnego Pana. Chłopak miał trudne dzieciństwo i z niewiadomych przyczyn czepiają się jego. Przecież każdy może wyrażać swoje poglądy Happy

.

*schattenreich

Między wyrażaniem poglądów a okrucieństwem jest subtelna różnica, nie uważasz?

Saptieth

Niby tak. Ale i tak żal Voldiego. Fajna postać. Taka Zła przez wielkie "Z".

*schattenreich

No ja rozumiem, trudne dzieciństwo, taki niezrozumiany, i w ogóle... Ale jakby na to nie patrzeć, zginął tylko i wyłącznie przez własną pewność siebie oraz brak choćby odrobiny respektu dla innych dziedzin magii, inaczej mówiąc, przez pogardę dla miłości.

AlterEgo

A według mnie Severus Snape jest tragiczną postacią... I po przeczytaniu odpowiedniego rozdziału nabrałem do niego szacunku i tak ogólnie zrobiło mi się go żal. Kochał Lily lecz bez wzajemności, nie miał przyjaciół, był żylasty i miał tłuste włosy... Pasjonowała go czarna magia która odpychała innych ludzi do niego.

Administrator

Snape był najbardziej fascynującą postacią cyklu od samego początku Happy

choć nigdy nie pozował na bohatera tragicznego Happy

A co do Voldka to zawsze uważałem że stał się taki nie do końca z własnej woli, nie miał rodziny która nauczyłaby go miłości, jedyne co dostał po Meropie to wredne geny Gauntów. Właśnie to niezrozumienie miłości było jego największą siła i ostatecznie największą słabością, no ale w końcu jak miał ją rozumieć skoro nigdy jej nie zaznał...

*schattenreich

Ale czy wszystkiego trzeba samemu doświadczyć, żeby to zrozumieć? Owszem, tak jest najłatwiej, ale nie jest to warunek konieczny. Voldemort wiedział przecież, że miłość istnieje, nawet jeżeli jej nie rozumiał. A wątpię, czy ktokolwiek o takiej inteligencji i zdolnościach, dążący do potęgi oraz zdobywania wiedzy, pogodziłby się z faktem nierozumienia czegokolwiek. Przecież taka zwykła, ludzka ciekawość mogła nim kierować. Nie musiał stawać się bardziej 'ludzki', nie musiał sam kochać, żeby zrozumieć i zaakceptować. A co do genów, przecież jego matka była zdolna do miłości. Chociaż był to tylko mugol, zakochany w innej kobiecie, i zniewolony magią, to przecież go kochała. Tak więc nadal nie wydaje mi się, żeby nie było w tym ani trochę winy Czarnego Pana.