Athelas - Królewskie Ziele

Saptieth

Wampir otworzył drzwi karczmy. Stojąc w progu poprawił swój pancerz skórzany z wyhaftowanym wizerunkiem Białego Drzewa. Wiedział zę pokazywanie sie w takim miejscu, w takim ubiorze należy do idealnych technik samobójczych, ale nie mógł zmusić się by przestać to nosić. Krwiopijca podszedł spokojnie do varu. Jego czarno opończa szeleściła przy każdym kroku. Stojąc przy barze zamówił wino i odwrócił się by rozejrzeć się po sali. Większość gości byłą całkiem zwyczajną. Trochę śmierdzących orków. Ale przy jednym stoliku siedział Easterling w towarzystwie wampirzycy i drowki. ciekawa kombinacja...

Kathlin

- Har`oloth to jak wy mówicie Podmrok, hmm... podziemna kraina w której mieszkają drowy. Mogła bym nazwać to miejsce moim domem- powiedziała drowka i zaśmiała sie - O ile piekło można nazwać domem... - dodała

AlterEgo

- Czemu nazywasz swój dom piekłem? Czegoś tu nie rozumiem...

Kathlin

- Drowy są inne od ludzi, nie tylko z powodu wyglądu - powiedziała drowka - Hmm... nasza rodzina całkiem różni sie od rodzin ludzi i tym podobnych istot... U nas nie ma miejsca na miłość czy zaufanie... Życie to walka - powiedziała i zamyślona oparła sie o blat stołu...

Telvani

Hmmm...to u nas w Haradzie już jest lepiej . A zawsze myślałem że nie ma surowszej ziemi od bezludnych pustkowi Haradu . Po czym zacząłem sączyć Pepsi colę
A Alter...zajrzyj na cennik jak nie wierzysz w istnienie Pepsi Colo

Kathlin

- Har`oloth to przerażające i niebezpieczne miejsce... Wyobraźcie sobie ciemność, sieć jaskiń i korytarzy... I jeśli zobaczysz światełko, może to oznaczać śmierć... Zwłaszcza w jaskiniach bo te miejsca upodobały sobie olbrzymie pająki. O innych stworach żyjących tam lepiej nie mówić... A w miastach drowów jest równie niebezpiecznie, zwłaszcza dla powieszchniowców... - powiedziała drowka z lekkim rozmarzeniem

Telvani

Normalnie jak w Morrowindzie Happy

. Ciekawe na czym opiera się wasza architektura...nasza głównie na kościach mumaków i zakończeń pod kątem ostrym lub prostym .

Saptieth

Wampir wyłowił z szumów rozmów w karczmie słowo "Har'oloth". Podczas swojego abstrakcyjnie długiego życia słyszał o tym miejscu, lecz nigdy tam nie był. Po chwili rozmyślał wstał i podszedł do stolika z którego padłą ta nazwa.
- Można się przysiąść? - spytał a blask lamp odbijał sie od jego zimnych oczu i znaków Białego Drzewa na pancerzu.

AlterEgo

AlterEgo spojrzał na Białe Drzewo, potem na vampira i znowu na Białe Drzewo.
- Albo bardzo głupi albo bardzo odważny... Jakim cudem jeszcze żyjesz?
Spytał i zrobił łyk napoju.

Kathlin

Elfka z zamyśleniem spojrzała na rysunek na zbroi, przez chwilę siedziała pogrążona w myślach - Och! Już wiem skąd znam ten... to drzewo - powiedziała wyraźnie rozzłoszczona i spojrzała na wampira z nieukrywaną wrogością - Iblith... - syknęła pod nosem

Saptieth

Wampir uśmiechnął sie lekko, jak zawszę z pewna pogardą.
- Wiele wieków temu służyłem władcy Gondoru... Ale to było dawno... bardzo dawno temu. Bodajże za czasów Elendila, jeśli wiecie kogo mam na myśli. Żyje dlatego, iż nikt nie był na tyle nierozsądny by próbować mnie atakować.

Kathlin

- A co? Uważasz sie za wielkiego niepokonanego? - spytała drowka patrząc na wampira ze złośliwym uśmiechem

Saptieth

Wampir znów się lekko uśmiechnął.
- Może nie "niepokonanego", ale potrafię o siebie zadbać. - wampir niemal z namiętnością pomacał rękojeści swoich dwóch mieczy. - W moim hmm... zawodzie wymaga sie dbałości o takie drobnostki jak znajomość sztuk walki.

Kathlin

Drowka machnęła ręką - E tam, walka jest dobra dla mężczyzn i dzieci, osobiście wole używać magii lub niewolników - powiedziała z podłym uśmiechem spoglądając w stronę orków

Saptieth

- Istoty, jak Ty, delikatne niczym kwiaty, nie powinny brać się za sztuki walki. Walka jest niebezpieczna, a szkoda by było gdybyś, piękna pani, zniszczyła swoją urodę. Dla Ciebie odpowiedniejsza jest magia. - wampir uśmiechnął się delikatnie. - Ale istoty jak ja, lub ten Easterling, są stworzone do walki. A co do niewolników... cóż... nie mam zwyczaju brać jeńców gdy jestem na... łowach.

*schattenreich

Wampirzyca widziała karczmę już z daleka, była ona jej celem już od kilku godzin. W końcu zbliżyła się na tyle, by poczuć buchające ciepło i usłyszeć strzępy rozmów. Doświadczenia kilku ostatnich miesięcy sprawiły, że stroniła od zatłoczonych miejsc. Potrzebowała jednak odpoczynku i chwili wytchnienia, więc delikatnie pchnęła drzwi i weszła do środka.
Szczęściem, nikt nie zwrócił na nią uwagi. Wnętrze wyglądało na porządne, klienci karczmy również. Czuła jednak lekki niepokój. Podeszła do kontuaru i zdjęła kaptur z głowy. Posłała barmanowi zmęczony uśmiech.
-Cokolwiek, co mnie rozgrzeje.-odpowiedziała na jego pytające spojrzenie.
Czekając, rozejrzała się po sali. Zauważyła kilka znajomych twarzy. Nie chciała jednak podchodzić do nikogo i zaczynać rozmowy. Zastanawiała się, kto pierwszy ją dostrzeże.

Kathlin

Drowka spojrzała zdziwiona na wampira i zaczęła sie śmiać - Delikatna, ja? - powiedziała - Ale wymyśliłeś... Oj, dawno mnie tak nie zabawił nikt... A magia też może zepsuć urodę, nawet bardzo - powiedziała z uśmiechem - Chociaż... w porównaniu do większości drowek jestem bardzo delikatna i wrażliwa - dodała w zamyśleniu

Saptieth

- Więc jednak miałem rację. - odparł z uśmiechem wampir. - To jak? Mogę sie przysiąść? Bo przecież nie będę tak stał cały czas.

AlterEgo

- Siadaj - huknął Easterling. - [i]Skoro kiedyś służyłeś Białemu Drzewu to jakim cudem teraz pomagasz Czarnoksiężnikowi z Angmaru? To mnie bardzo ciekawi... - AlterEgo napił się swojego napoju i spojrzał na Saptieth'a.

Saptieth

Wampir usiadł.
- Moja służba pod sztandarami Białego Drzewa skończyła się wraz z moja przemianą. Po ukąszeniu przez wampira uciekłem z Białego Miasta. Dumni Gondorczycy raczej nie zaakceptowali w swoich szeregach wampira. Już minęło wiele setek lat od chwili, gdy opuściłem mury Minas Tirith... wtedy jeszcze Minas Anor.