Athelas - Królewskie Ziele

Saptieth

Wampir wydał dziwny odgłos między kaszlnięciem a śmiechem, po czym odchrząknął...
- To jest... eerrmm... taka... cecha wedle której nie wywyższamy się i nie... chwalimy....

Kathlin

- E, to bez sensu. A do mnie to już na pewno nie pasuje - powiedziała drowka

Saptieth

- Tak... zauważyłem... - odparł wampir. - Możesz mi opowiedzieć o Podmroku? Jeśli każda drowka jest tak urodziwa, to poświęcę całą wieczność na szukanie wejścia..

Kathlin

- Najbliższe wejście jest niedaleko, w jaskini Sheloby, ale musisz jeszcze znaleść droge do jakiegokolwiek miasta, to jest niemalże nie możliwe w tym miejscu... Ale Har` oloth to nie miejsce dla powierzchniowca, zabiją cię za to że masz białą skórę i czarne włosy. A nie wszystkie drowki są urodziwe, ty jakbyś sie dostał do Har`oloth, do jakiegoś miasta to najwyżej byś spotkał nienależące do jakiegoś Domu. One są brzydkie, od pracy. Prawdziwe drowki siedzą w swych pałacach i tylko rozkazują. A jedyna praca ich to znęcanie sie nad innymi. Ale do pałacu sam byś sie nie dostał... Nie wystarczy że dobrze walczysz - zaczęła mówić drowka

Saptieth

- Mhm...No ale dziki temu mogę więcej czasu poświęcić Tobie. - wampir puścił oko do drowki. - I nie zamierzam narzekać z tego powodu...

Kathlin

Drowka mimowolnie zarumieniła sie, pochyliła nieco głowę, aby jej długie włosy ukryły rumieniec - Ale naprwdę, Har`oloth to nie jest miejsce które chciałbyś obejrzeć - powiedziała

Saptieth

- Może masz rację... ale zmieńmy temat... na... na jakiś inny - odparł wampir.

Kathlin

- Hmm... Zamyśliłam sie o Har`oloth... Ale może opowiesz mi coś o sobie, bo prawie nic o tobie nie wiem - powiedziała drowka wpatrując sie w Sapietha

Saptieth

- Jestem najzwyklejszym w świecie wampirem. Od trzech tysięcy lat wędruje po różnych zakątkach świata w poszukiwaniu krwi i jakiegoś ciekawego zajęcia... - odparł prawie że skromnie wampir.

Kathlin

- Gadatliwy to ty nie jesteś - powiedziała drowka i zaśmiała sie - Ja ostatnio coraz lepiej sobie radzę z waszym językiem, bo tak po drowsku to ciężko było mi sie z kogo... z kimś porozumieć... -

Saptieth

- Świetnie sobie radzisz... Gdybyś usłyszała orków "usiłujących" powiedzieć coś we Wspólnej Mowie.... "Wudaaayyy prybszu".. hehehehe... - zaśmiał się wampir.

Kathlin

- Oj, orkowie to oni mają swoją mowę? Oni tak.. kaszlą a nie mówią - powiedziała - A mowa wspólna jest nieco podobna do drowskiej, tylko słów musiałam się nauczyć, ale to nie problem dla mnie -

Saptieth

- Nawet nie będę wnikał czy te dźwięki, które wydają,, mają jakieś znaczenie, ale jakoś muszą się porozumiewać... A jak nasze mowy są podobne, to może nauczysz mnie trochę waszego języka? - spytał wampir. - Lubie hmmm... językowe ćwiczenia- dodał z głupawym uśmiechem.

Kathlin

Drowka spojrzała na Sapietha zdziwiona, wyglądała jak by miała dać mu w twarz, ale po chwili zaśmiała sie - I za to wolę ludzi, drow nigdy by czegoś takiego nie powiedział.... -

Saptieth

- Staram się. - odparł z uśmiechem wampir. - Wygląda na to że wasi faceci to głupcy i tchórze...

Kathlin

- Nie, są odważni. Ale strasznie ulegli. Ale nie dziwne, po takim wychowaniu każdy by był uległy i posłuszny. Ale nie każdy, ci starsi i potężniejsi potrafią sie nawet kłucić... Ale jest duże ryzyko. Rozzłościć kapłankę to wydać na siebie wyrok śmierci - powiedziała z podłym uśmiechem

Saptieth

- Zawsze można nie być uległym, ale i tak nie złościć kapłanek... No cóż, ale nie wszyscy są tak wspaniali jak ja... - odparł wampir z paskudnym uśmiechem.

Kathlin

Drowka pokręciła lekko głową - Ty jak coś powiesz... - powiedziała drowka z lekkim uśmiechem - To aż nie wiem co mam ci odpowiedzieć - dodała

Saptieth

- Nic nie musisz mówić. Przynajmniej się uśmiechnęłaś. Jak sie spotkaliśmy nie wyglądałaś na zbyt radosną, a teraz od razu lepiej. - powiedział wampir.

Kathlin

- Dziwne, że jak byłam tu pierwszy raz to miejsce napawało mnie wstrętem, a teraz jakoś mi sie tu bardziej podoba... Nie czuje sie inna, tak jak było w Har`oloth - powiedziała drowka opierając głowę o ramie wampira