Athelas - Królewskie Ziele

Saptieth

- Minas Tirith? Wracam na stare śmieci, można by rzec. - odparł wampir z lekkim uśmiechem. - Wyruszę o zmroku.

Maul

*Do wieży wchchodzi najemny Easterlinfg w czarnej tunice i z kapturem kryjącym twarz, klęka pzred czarnoksiężnikiem i mówi* Witaj, przyszłem po jakieś zadanie

AlterEgo

Król Nazguli spojrzał na Easterlinga pogardliwym spojrzeniem. Jego wzrok był jak bryła lodu która przeszywa ciało człowieka jak delikatny pergamin. Wstał i podszedł do wojownika. Przemówił, a jego głos był przerażający i powodował gęsią skórkę. - Udaj się do Osgiliath, wiem, że Gondorczycy planują jakieś większe przedsięwzięcie, masz się wmieszać w ich szeregi i dowiedzieć wszystkiego. Jeśli zawiedziesz, nie licz na moją pomoc. Daję Ci glejt uprawniający do opuszczania Minas Morgul. Idź i nie wracaj póki nie będziesz mieć zadowalających mnie informacji...

Maul

*Weteran spjrzał na Morgula i powiedział* Tak jest *po czym wstał, ukłonił się i wyszedł*

*schattenreich

Wampirzyca wchodzi do komnaty. Idzie powoli, ostrożnie, rozglądając się ciekawie. W końcu zatrzymuje się, klęka i mówi:
-Jestem na Twe rozkazy, Panie. Co mogę zrobić?

AlterEgo

Król Nazguli spogląda na wampirzyce - Kolejny krwiopijca, jest was więcej niż komarów - zaśmiał się mrocznie. Podszedł do wampirzycy, chwycił jej brodę i spojrzał jej prosto w oczy, po czym rzekł - Boisz się? Tak, wyczuwam w Tobie strach... - puszcza jej brodę, odwraca się tyłem i mówi - W Osgiliath jest pewien dowódca, który jest zbyt śmiały i zbyt zuchwały aby chodzi po ziemi. Jego serce jest dobre i odważne. Przynieś mi je...

Geralt z Rivii

Do sali wchodzi kolejny Drow nikt go wczesniej nie widzial , lecz i teraz nie moga go rozpoznac gdyz ma na sobie dluga chuste i dlugie ciemne wlosy ... podchodzi do tronu pana i ukleka na jedno kolano na znak posluszenstwa czekajac na jakas odpowiedz z strony pana . (czy bede gotow w jego mniemaniou podjąć sie szczytnego zadania- pomyslal)

Administrator

Następny mruknął Morgul zmęczonym głosem mów szybko co potrafisz, jak mam Ci przydzielić zadanie nie wiedząc do czego się nadajesz.

Geralt z Rivii

Coz zapewne nie wiele w obliczu Twoim Panie . Lecz powiem co potrafie na twoje zadania ... jestem jak cien , znakomicie czuje sie w lasach znam wiele tajemnych szlakow wiem jak walczyc z potworami jak i tymi drugimi , Dhoine - to powiedzial z wzgarda ... Wszyscy wiedza ze tak elfy nazywaj Ludzi w obrazliwej tego slowa znaczeniu
... Jak kazdy z mej pradawnej rasy widze w ciemnosci wiec specjalizuje sie w tym , jestem skrytobojca z mieczem na plecach i nozem za butem . Jestem bardzo zreczny i szybki

To powiedziawszy znow sie schylil wyczekujac zadania dla niego ...

Administrator

Zręczny i szybki mruknął Morgul Mam coś w sam raz dla Ciebie, ale obowiązuje Cię całkowita tajemnica. Udasz się nad jezioro Nurnen, położone w głębi Mordoru, wokół niego rozciągają się olbrzymie pola z których pochodzi zaopatrzenie dla armii. Chcę żebyś je spalił. Powiedział dobitnie czarnoksiężnik Oczywiście to tylko polityka, ale na wypadek gdyby Cię złapano muszę zadbać żebyś nikomu nie opowiedział dlaczego to zrobiłeś. To mówiąc Morgul wycelował okutą dłoń w Drowa i wypowiedział cicho zaklęcie w czarnej mowie paashnar gashn aandar Elf zachwiał się i poczuł lodowate zimno kiedy klątwa zagnieżdżała się w jego sercu. Po chwili uczucie rozpłynęło się. Nazgul obrzucił Drowa krytycznym spojrzeniem i machnął ręką w kierunku drzwi Możesz iść, glejty dostaniesz na dole.

Geralt z Rivii

Rozkaz Panie ! - to powiedziawszy wyszedl na jego pierwsze wazne zadanie ...

Kathlin

Do komnaty wkroczyła Kathlin, lubiła to miejsce, przypominało jej nieco podmrok, swoją mrocznością i złowrogą atmosferą. Zobaczyła Morgula i skłoniła głowę z szacunkiem
- Panie... - powiedziała i podniosła wzrok - Przyniosłam zioła athelasu - powiedziała

AlterEgo

Nareszcie, co tak długo Elfie? - zahuczał stalowy głos Morgula. Spojrzał na Elfkę po czym rzekł - Wyrzuć te zioła... Nie są mi już potrzebne.

Kathlin

Elfka zacisnęła pięści i zatrzęsła sie z wściekłości - Były problemy na drodze... - syknęła siląc sie na spokojny ton, ale miała ochotę zrobić coś głupiego, ot choćby spalić całą komnatę - Więc szłam przez cuchnący i słoneczny las, zniszczyłam suknie, podrapałam sie cała... na marne? - dodała

AlterEgo

Żywię się Twoją złością... Chciałem sprawdzić Twoją przydatność. - Pan ciemności zaśmiał się mrocznie po czym rzekł - Masz tu 1000 sztuk złota, idź, jeszcze Cię wezwę... I nie radze palić tej komnaty. - dodał po chwili.

Kathlin

Elfka z uśmiechem skłoniła lekko głowę w geście szacunku - Z rozkoszą wykonam każde zadanie jakie mi zlecisz panie - powiedziała i wyszła, chociaż gniew nadal ją rozpalał...

Saptieth

Wampir odepchnął orków pilnujących wejścia, gdy zagrodzili mu drogę i wszedł do sali. Stanął przed Czarnoksiężnikiem i lekko się skłonił. Wyciągnął zza pasa drewniany futerał i otworzył go. Wydobył zwój.
- Jak kazałeś, panie. Oto "Nodus praedestinationis". Nie było trudno.

Telvani

Stanąłem przed komnatą, nikogo jeszcze nie było. Wyjąłem więc lutnię i zacząłem grać i śpiewać.

Saptieth

- Co to za jęki? - Telvani usłyszał tuż za sobą głos wampira, gdy ten podszedł do niego niepostrzeżenie.
- Wygląda na to sobie poczekamy...

Kathlin

- Witajcie - powiedziała cicho elfka podchodząc, uśmiechnęła sie do obu mężczyzn - Mam ze sobą chustę, więc moge sie jakoś zasłonić - powiedziała powiewając lekką, jedwabną materią - A, i dla ciebie też coś mam - powiedziała do Telvaniego, podając mu małą paczuszkę - Athelas... mi będzie nie potrzebne -