Athelas - Królewskie Ziele

Telvani

Pożałujesz tego. Może nie teraz, ale obiecuję ci to. Przymrużył oczy. Poza tym skoro jesteśmy drużyną nie powinniśmy podsycać konfliktów, nieprawdaż?

Kathlin

Drowka spojrzała na każdego po kolei, mróżąc oczy w złośći. Zamoczyła kryształek w kielichu, rozglądając sie podejżliwie, wyjąwszy go ze szkła, wypiła wszystko do dna - Ani chwili spokoju - mruknęła rozzłoszczona, przyglądając sie postaciom rozmawiającym obok. Bo w sumie tworzyli niezłą mieszankę...

Dragosani

- Ech.. coś dziś nie mam szczęścia. -- szepnął Drago do drowki. - Jeszcze raz przepraszam za to wszystko... - po tych słowach wyciągnął nie wiadomo skąd małą, szkarłatną różę. - Na znak przeprosin... - rzekł cicho i wręczył ja elfce.

AlterEgo

Nekromanta spojrzał na Dwrokę i warknął - Kto tu wpuszcza dzieci? PO czym spojrzał na Eldreda i rzekł - Najpierw zniszczmy te artefakty, potem się rozliczymy...

Kathlin

Drowka spojrzała zdziwiona na kwiat - Dziękuje... - powiedziała zaskoczona, spojrzała jednak z pewną podejżliwością na kwiat, podniosła go wyżej i powąchała, ale nie aby poczuć jej piękny zapach, ale ay sprawdzić czy nie jest przypadkiem zatruta... spojrzała jeszcze raz podejżliwym wzrokiem na mężczyzne - A właściwie to kim ty jesteś, co? - zapytała, odkładając kwiat. Usłyszawszy słowa nekromanty syknęła wściekła - Nie jestem dzieckiem - i zanim się zorientował, drowka skoczyła na bar, wyciągnęła miecze i skrzyżowała je, tak że głowa nekromanty znalazła sie w śmierelnych kleszczach - To że jestem drobna, nie znaczy że jestem dzieckiem... - powtórzyła

Telvani

Spojrzał mu prosto w oczy. A jest w tym jakikolwiek sens? Skoro chcesz uratować świat, nie jesteś zły. No, chyba że nie mówisz prawdy. To wtedy nie zawaham się zabić cię.

AlterEgo

Spróbuj szczęścia. A tak poza tym to brzydze się dobrem. Ratuje tylko swój tyłek przed jakimś szaleńcem.

Telvani

W każdym tkwi iskierka dobra... może chcesz ją jakoś z siebie wydobyć, i rozrzażyć nią swoją duszę?

AlterEgo

Nekromanta zaskoczony zwinnością Drowki upuścił swój kieliszek wina. Spojrzal na dwa miecze elfki i mruknął - Interesujące... - po czym rzucił zaklęcie jadu na broń elfki. Wykrywacz trucizny który elfka miała na szyi zaczął wariować, wirować, kręcić młynki oraz mienić się różnymi kolorami. Ta sytuacja strasznie rozproszyła uwagę elfki. Czarnoksiężnik to wykorzystał podbiegając do Drowki i przewracając ją na plecy. Gdy elfka leżała na ziemi nekromanta zwinnym ruchem wyciągnął kościany sztylet i milimetr przed gardłem elfki zatrzymał go sycząc - Mogę Cię zabić na wiele sposobów, więc lepiej nie wchodź mi w drogę... - po tych słowach schował sztylet i wyprostował się.

Dragosani

Drago pomógł elfce wstać.
- Prostak. - syknął do nekromanty. Gdy znów usiedli rzekł.
- Pytałaś kim jestem... Jak już wcześniej mówiłem, nazywam się Dragosani. Dla przyjaciół Drago. Jestem zaklinaczem, więc jeśli potrzebujesz jakiegoś magicznego przedmiotu, mogę go wykonać. A nie poznałem jeszcze Twojego imienia...

Telvani

W milczeniu obserwował całą sytuację w karczmie. To ja już pójdę spać... Powiedział, i wynajął sobie pokój u karczmarza. Stracili z nim kontakt wizualny gdzieś na schodach.

Kathlin

Drowka zignorowała zaklinacza i kapłana, spojrzała na nekromante - Co zatrułeś? A z resztą, nie ważne... I jeśli myśłisz zę sie boje, że mnie zabijesz to sie mylisz. Ciągle to słyszę... - powiedziała i wruszyła ramionami, spojrzała na kryształek który znów stał się przeźroczysty i otrzepała się... - Coś mówiłeś Dragosani? - dodałą po chwili pominając sobie o zaklinaczu

Dragosani

- Spytałem Cię o imię... - odparł półsmok.

AlterEgo

Nekromanta uśmiechnął się tylko i powiedział - Nie musisz się mnie bać. Strach mami, istota w strachu popełnia błędy, a ja nie chce łatwej ofiary. - mówiąc to spoglądał na Drowkę. Na koniec spojrzał po kolei na każdego po czym wyszedł z karczmy.

Kathlin

- Aaa... imię... - powiedziała i tak zamyślona, milczała przez chwilę przyglądając sie swojemu medalionowi - E, co? A tak, imię... nazywam się Nereida - powiedziała podnosząc wzrok na Drgosaniego

Dragosani

- I co porabiasz w takim miejscu, jeśli wolno spytać, Nereido? - spytał Drago uśmiechając się nonszalancko.

Kathlin

Drowka spojrzała na niego ze złością - Nie powinno cię to interesować - powiedziała i zaczęła mu się przyglądać nieufnie - Robie to co mogła bym roić w każdym innym miejscu - dodała i wzruszyła ramionami

Dragosani

- Rozumiem. Drażliwy temat. - odparł niezmieszany. - Widzę że jesteś dość nieufna. Ale nie musisz się obawiać o swoje życie z mojej strony. Nie zabijam kobiet... chyba że w samoobronie. - dodał patrząc swoimi ognistymi oczyma w głąb oczu drowki.

Kathlin

- Jaaaasne w samoobronie... uważaj bo uwierzę - powiedziała patrząc przenikliwym wzrokiem na Dragosaniego - I pewnie nie zabijasz dzieci, starców i bezronnych, tak? - powiedziała z ironią

Dragosani

- Chyba że jestem głodny... nie, żartuje. Choć raz zdarzyło mi się spalić wioskę... ale jej mieszkańcy zasłużyli na taki los. - odparł dalej patrzeć w oczy elfi. - A poza tym czemu miałbym czyhać na Twoje życie?