Athelas - Królewskie Ziele

Sado

Półsmok uśmiechnął się i wyjął skręta z ust.
- Myślałem, że nie poznasz. - powiedział do Nereidy - moje uznanie. Co do takiej postawy - spotykałem się już z podobnymi przypadkami. Może to być zwykłą choroba psychiczna... albo coś o wiele gorszego. W każdym razie, nie powinniśmy go spuszczać z oczu. Jeśli zacznie robić się dziwny, najlepiej od razu go unieruchomić. - powiedziawszy to, zamknął oczy i znów się zaciągnął.

Dragosani

- Ech... - westchnął Drago a z jego pyska wyleciało kilka smug dymu. - Jak bedzie rozrabiał to najwyżej zrzucę go, wiec nie ma strachu. A teraz wsiadać. - rzekł do Morgana i Nereidy. Następnie zwrócił się do Sada. - Ścigamy się? Tak jak kiedyś?

Sado

- Zapomniałeś już, że w smoczej formie jestem 20 razy mniejszy od ciebie? Zawsze wygrywałeś, bo nie potrafię przemienić się w smoka... jeśli będziemy lecieć osobno będę spowalniał lot. - powiedział do Dragosaniego, wskakując na jego grzbiet, dotykając dłonią swojej piersi.

Dragosani

- Tchórz. - zaszydził smok. - Tylko nie haftuj. I nie zasmrodź dymem ze skrętów moich łusek.

Veryus

[Przepraszam was, przepraszam! Cholera, nie miałem jak pisać, bo miałem bezczelnie utrudniony dostęp do komputera :/. Teraz będę odpisywał systematycznie!]

Nagle dało się usłyszeć kraczenie wron. Kilka z nich latało w pobliżu drużyny, inne jeszcze znajdywały się nad. Jedna nagle zaczęła pikować w dół, w ostatniej chwili mijając stojącego jeszcze na ziemi Sado. Usiadła przy Dragosanim w smoczej formie i otoczył ją kłąb czarnego dymu. Po chwili przybrała postać znanego wam Drowa. Ten podszedł bliżej kompani. - Uch... wybaczcie moje spóźnienie. Jest jeszcze miejsce? - Spojrzał w stronę Smoka.

Dragosani

- Tiaa... tylko mi się tam nie wiercić, bo pospadacie.

Kathlin

Drowka wzdrygnęła się mimowolnie - Stanowczo wolę chodzić, lepiej się czuję jak mam grunt pod nogami. Latanie mi się nie do końca podoba - powiedziała z niepewną miną i weszła na grzbiet Dragosaniego-smoka.

Sado

Półsmok zapalił drugiego skręta. Położył się wygodnie na grzbiecie smoka, podpierając głowę rękoma. Spojrzał na chmury i uśmiechnął się. Dym ze skręta unosił się ku niebu. Nagle Sado kaszlnął. Splunął krwią na dłoń, z niesmakiem wytarł ją o płaszcz, po czym wyrzekł tylko:
- Fajka mi wypadła...
A znalazłszy swoją zgubę znów wsadził ją do ust i oddał się beztroskiemu patrzeniu w niebo.

Dragosani

Gdy wszyscy w końcu wleźli na jego grzbiet, Drago wzniósł się w powietrze. Jego skrzydła młóciły powietrze, gdy leciał odpowiednią wysokość. W końcu skierował się na północny-zachód, do Neverwinder.

Lot trwał długo i byłby zimny, gdyby nie ciepło bijące od ciała smoka. Zakłóciła go tylko jedno dziwne zdarzenie. Jakieś dwadzieścia metrów nad podróżnikami teleportował się mag, który oczywiście natychmiast zaczął spadać w dół. W końcu jednak ponownie się teleportował, najprawdopodobniej na powierzchnie ziemi. Lecz żeby było śmieszniej, gdy dziwak przelatywał obok smoka towarzysze poznali w nim Fizbana, starca, który użyczył im łódź...
W końcu jednak cała ekipa dotarła do Klejnotu Północy. Drago nie bacząc na przerażone spojrzenia mieszkańców miasta wylądował na placu przed Akademią. Gdy wesoła gromadka z niego zeszła przybrał swą humanoidalną postać.

AlterEgo

Ten Fizban to jednak pokręcony dziwak. Cud, że jeszcze żyje. - mruknął jednak rozbawiony.

Kathlin

- Wariaci tak mają, że zawsze mają szczęście - powiedziała drowka z uśmiechem - No, i znowu tutaj. Wśród tych `wspaniałych` paladynów i innych `dobrych` ludzi - powiedziała z ironią dziewczyna i przewróciła oczami

AlterEgo

Przydałaby się odrobina szczęścia. Ale teraz wybaczcie, muszę rozprostować nogi. Drago, jesteś strasznie niewygodny... - powiedział i zaczął się rozciągać.

Kathlin

- Nic, tylko byś narzekał - powiedziała drowka i puściła do niego oczko, uśmiechając się lekko - Ale fakt, podróż męcząca. Zresztą, jak każda podróż. Gorzej jest tylko statkiem -

AlterEgo

Ty i ta twoja choroba morska... - zaśmiał się i również puścił jej oczko. Wolisz odpocząć w komnacie czy chcesz iść na spacer? - spytał.

Kathlin

- Nie jestem zmęczona, wolała bym się przejść. Spacer to dobry pomysł po kilku godzinach siedzenia - powiedziała drowka poprawiając włosy, które opadły jej na twarz i uśmiechnęła się - I do tego jest ładna pogoda -

AlterEgo

Więc chodźmy - uśmiechnął się i podał drowce rękę.

Dragosani

- Ech... chodźcie. - Drago odprowadził wzrokiem zwiewająca parę i rzekł do towarzyszy, którzy nie olewali zleconego im zadania. - Zaniesiemy relikt do Aribeth i odbierzemy złoto. Potem proponuje się napić. - ruszył ku wejściu do Akademii.

Sado

Sado rzekł do Draga:
- Wuza.... dużo będzie tego złota? Bo w mojej sakiewce już za dużo nie ma. W każdym razie, ja też się przejdę. Muszę kupić parę skrętów.
Po czym odwrócił się i odszedł od grupy.

Dragosani

Drago ruszył do Akademii. Od razu skierował się do biura Aribeth. Przed drzwiami jakiś służący próbował go zatrzymać, ale skończyło się to jedynie rozsypaniem pergaminów, które właśnie pieczołowicie układał. Półsmok, jak zwykle bez pukania, otworzył sobie drzwi i wszedł do biura. Paladynka szybko schowała sprzęt do makijażu i zaczęła udawać że pracuje.
- Witaj. - rzekł tylko i zaczął grzebać w torbie w poszukiwaniu reliktu. Wyciągnął go i postawił na biurku.
- Oto ostatni element. Reszta została zniszczona. A teraz moje złoto.
Aribeth z milczącym zainteresowaniem wzięła w dłonie artefakt i obejrzała go dokładnie.
- Wygląda na autentyk, ale dam go jeszcze do zbadania Elvirowi. Złoto dostaniesz wieczorem.
- Co? Jak to wieczorem? Wieczorem chciałem już odlecieć. Wiesz jak ciężko było to zdobyć?
- Zdaje sobie z tego sprawę, ale dobrze wiesz jakie są przepisy. A teraz proszę wyjdź, albo wezwę ochronę. I to nie będzie tylko dziesięciu ludzi jak ostatnio.
Drago uspokoił się, przypomniawszy sobie ostatni raz. Niechętnie skinął głową na znak że się zgadza i wyszedł. Udał się do zajmowanych przedtem komnat. Gdy tam dotarł otworzył barek i wydobył Zzar. Usiadł wygodnie w fotelu i nalawszy sobie alkoholu do kielicha zaczął pić.

Sado

Drzwi do komnaty Draga otworzyły się z trzaskiem. Wszedł przez nie półsmok w ludzkiej postaci.
- Ej, dupku. Jesteśmy drużyną prawda?! Więc dlaczego pijesz sam? I w ogóle co to za gówno pijesz? - Sado zaczął szperać w płaszczu, po czym wyciągnął mocno opatuloną materiałem buteleczkę - pamiętasz? Stary dobry Krag! Napijmy się czegoś porządnego!