Athelas - Królewskie Ziele

Dragosani

Drago spojrzał na Sada i rzekł z udawaną powagą.
- Mamusia nie nauczyła cię pukać? Zostaw Krag, wyjdź i zapukaj. Może otworze. - wpatrywał się w chciwością na butelkę z bimbrem.

Sado

- Phi... no to zabieram Krag ze sobą... do następnego razu - powiedział Półsmok z uśmiechem na ustach, wziął butelkę z alkoholem i skierował się ku wyjściu.

Dragosani

- No jak już wlazłeś to zostań. - mruknął półsmok. - Weź tylko wezwij służbę, by coś do żarcia przynieśli.

Sado

Sado wyszczerzył zęby w uśmiechu, po czym krzyknął:
- Służba! Przynieść żarcia!
Wrócił na swoje miejsce, wziął dwa kielichy i nalał do nich Kragu.
- Za zarobione złoto! - wykrzyknął, unosząc kielich.

AlterEgo

Morgan szedł z Nereidą wzdłuż straganów, kupcy wokół proponowali wszystkim swoje wyroby, zachwalali je przekrzykując nawet samego diabła. Pełno było tu stoisk z przeróżnymi przedmiotami. Większość nich i tak nie wiedziała nawet do czego służy. Ale czy to ważne? Liczy się tylko pełna sakiewka. Jeżeli kupiec trafił na nieostrożnego klienta, potrafił mu wcisnąć praktycznie wszystko zostawiając go z lekka sakiewką. Gdy przechodzili koło stoiska z rybami, czarnoksiężnik o mało co nie zemdlał z powodu zapachu. Wiesz co? Może pójdziemy do parku? Straciłem ochotę na zakupy. - mruknął.

Dragosani

- Z czego się tak cieszysz? I tak wydasz swoją część w pół tygodnia na dziwki.

Sado

- Mhm... i tak zostało mi jeszcze pełno pieniędzy w skarbcach, jednak w tym mieście nie mam żadnego z nich. A szkoda... - Półsmok przerwał, wziąwszy kieliszek i napiwszy się trunku - ten Krag przywołuje wspomnienia. Podpieprzyłem go jakiemuś złodziejowi, który wpadł do rzeki podczas ucieczki.

Dragosani

- A ze złodziejem co? Zjadłeś go? - spytał półsmok popijając nieco zzaru z kielicha. I jako popitkę Kraku z drugiego kielicha.

Sado

- Kyee, czy ja wyglądam na kogoś kto zadowala się brudnym ludzkim mięsem? Widziałem tylko, że ucieka z jakimś workiem, ogląda się za siebie, wpada do rzeki, a worek razem z nim. No to się przemieniłem, podleciałem do niego, chwyciłem worek w ostatniej chwili, tuż przed tym, jak już miał zatonąć i poleciałem z workiem do mojej rezydencji. Myślałem, że będą jakieś skarby, ale gdy otworzyłem, zobaczyłem tylko 20 butelek kragu. To i tak całkiem nieźle. A co do złodzieja... chyba się utopił. Nie wiem. Nie patrzyłem na niego. - opowiedział Sado i ponownie napił się z kielicha.

Dragosani

- Wole nie wiedzieć skąd on wytrzasnął tyle tego świństwa.- odparł Drago i pociągnął solidny łyk "tego świństwa".

Kathlin

- Masz rację, straszny tu tłok. Jedyna zaleta w podmroku, że tam na targowiskach jest ciszej i lepiej. Nikt nie próbował by wciskać byle czego - powiedziała i oboje skierowali kroki do parku. Tam było znacznie ciszej i przyjemniej. Wiał lekki, rześki wiaterek, a zamiast krzyków słychać było śpiew ptaków... - Tu jest znacznie przyjemniej - powiedziała z uśmiechem Nereida i przytuliła się do Morgana.

AlterEgo

Ten dał Jej cmoka w czoło i skierował kroki na pobliską ławeczkę. Usiedli na niej, ten chwycił Jej rękę i przyglądał się drzewom. Jak dobrze odpocząć po podróży, przynajmniej nie musisz się martwić tym, że coś rozszarpie Cię na strzępy.

Kathlin

- Dokładnie, nareszcie można będzie porządnie wypocząć - powiedziała drowka i przeciągnęła się.

AlterEgo

Nekromanta rozprostował nogi i ciągnął dalej - Ten park przypomina mi trochę moją wieś...

Kathlin

- Wieś? Mieszkałeś na wsi? Widziałam kilka wsi, ale jakoś nie spieszyło mi się do nich. Ludzie na wsiach zwykle panicznie się boją tego co obce, a jak tym obcym jest drow, to już w szczególności - powiedziała elfka i skrzywiła się - Choć życie na wsiach wydaje się takie spokojne... - dodała z romarzeniem.

AlterEgo

Życie na wsi to sielanka, ale nie podczas zbiorów. Wtedy wstajesz przed wschodem słońca, szykujesz narzędzia i idziesz w pole i tam harujesz do wieczora... Niestety, mało zostało w mej pamięci po Pladze...

Kathlin

- Też czasem chciała bym o wszystkim zapomnieć... - powiedziała cicho drowka - Choć w twoim przypadku, to raczej nie było nic miłego.. -

AlterEgo

Raczej, ale... Sam się dziwie, że potrafię jeszcze kochać. Myślałem, że Plaga zabija wszelkie ludzkie odruchy. Jednak tego nie dała rady...

Kathlin

- Widzisz, jednak się myliłeś. A ja myliłam się bo uważałam że nigdy nikomu nie zaufam - powiedziała drowka z uśmiechem

AlterEgo

Morgan poczochrał włosy Nereidzie lecz nic nie powiedział. Siedział tak na tej ławce, trzymał rękę drowki i zastanawiał się co teraz? Co stanie się z drużyną? Jakby nie było, przywiązał się do niej.