Athelas - Królewskie Ziele

Dragosani

Vesemir zaklął pod nosem, ale nie pozostał dłużny Morganowi mruknął cicho zaklęcie i stał się niewidzialny. Zaszedł maga od tyłu i wbił mu sztylet w plecy... nieste... znaczy się na szczęście kościana zbroja wytrzymała. Judas padł z krzykiem na ziemię i ze zdziwieniem wyciągnął sztylet ze łba. - Mój ty brutalu... - krzyknął.

Wampir ze wstrętem odrzucił łeb kumpla po czym, równocześnie z towarzyszem skoczył na kapłana. Jednemu z nich udało się dostać do szyi Eldreda i dziabnąć go.

Drowa co chwile trafiała oba wampiry, lecz jej broń nie wyrządzała im zbyt wiele szkód. Lecz dzięki nieustannym atakom, oba wampiry nie były w stanie zadać ciosu.

Zaklinacz za to zabawiał się w bestialskie spalanie wampirów całkowicie bezbronnych wobec ognia.

AlterEgo

Morgan skrzywił się ale bardzo szybko odwinął się i zamachnął sztylet w stronę Vesemira. Po czym kopnął w twarz Judasa mówiąc - Ja Ci dam brutala...

Kathlin

- Patrz, ta mała czekoladka umie się bronić - powiedział jeden wampir robiąc unik - Tak... ciekawe czy krew ma tak słodką jak ona sama - odpowiedział mu towarzysz. Drowka skrzywiła się z niesmakiem - Żałośni jesteście - warknęła robiąc unik i tnąc jednego z krwiopijców w bok. Jeden z wampirów gdzieś zniknął, więc drowka skupiła się na pozostałym, nagle poczuła że ktoś za nią stoi. Zanim zdążyła zareagować poczuła zimne ostrze na gardle - To co? Niech oni sobie walczą a my się rozerwiemy, co? - powiedział wampir zza pleców Nereidy - Wspaniały wprost pomysł! - odpowiedział mu towarzysz. Drowka zaczęła się rzucać - Puszczaj i walcz tchórzu! - krzyczała ale tylko poczuła ból, gdy ostrze lekko rozcięło jej skórę - Słodziutka... - powiedział wampir oblizując krew, drowka wzdrygnęła się z obrzydzenia - Puść broń bo podetnę ci gardło. Mnie nie obchodzi czy najpierw gwałce czy najpierw zabijam - warknął wampir, a wystraszona drowka puściła swoje miecze z głośnym brzdękiem... Krwiopijcy uśmiechnęłi się z tryiumfem...

AlterEgo

Nekromanta widząc to krzyknął do Dragosaniego - Hej, Ty! Zaklinacz, pomóż Nereidzie, ja jestem trochę zajęty... - krzyknął po czum rzucił się w wir walki z Vesemirem.

Telvani

Widząc ugryzienie, rzucił się na wampira, który go dziabnął i odgryzł mu twarz. Następnie w morderczym transie zabił brutalnie innego wampira, i nie kontrolując się, zaczął masakrować jego zwłoki tak, iż jego bebechy i krew bogato zdobiły podłogę wokół kapłana i wampira.

Dragosani

Drago spopielił "swoje" wampiry i wyciągnął ze swej torby miecz. Jego klinga lśniła jadowitym, zielonym blaskiem. Podbiegł ku Nereidzie i z zaskoczenia ciął wampira trzymającego ją. Zaklęte, kwasowe ostrze z łatwością zdjęło jego głowę z ramion. Drugi wampir zaskoczony, ruszył na zaklinacza, lecz po chwili został odepchnięty telekinetycznym uderzeniem. Drago schylił się i podniósł broń drowki. Podał jej miecze.

Judas padł na ziemię, lecz po chwili znów wstał i ze złamanym nosem wybełkotał coś nie zrozumiałego. Vesemir zawzięcie się bronił i atakował. Lecz zbroja nekromanty byłą zbyt silna dla jego oręża.

Zwłoki wampirów rozpryskiwały się radośnie ochlapując krwią całego kapłana. Po chwili Eldred znieruchomiał i padł na ziemię. Jego ciało przybrało normalna postać, a z dwóch małych ranek po ugryzieniu wyciekła krew.

AlterEgo

Nekromanta rzucił zaklęcie skamienienia na Vesemira, ten padł na ziemię sztywny jak głaz. Po czym Morgan odwrócił się w stronę Judasa i rzucił na niego zaklęcie "Wyrwania dusz". Gdy wykrzyczał inkantancję, wampir stanął w miejscu. Otworzył usta i zaczął rzęzić, charczeć i bełkotać. Po czym jego odgłosy przerodziły się w przeraźliwy wrzask, który zagłuszył odgłosy bitwy. Potem z jego oczu zaczęło sączyć się zielone światło które oślepiło wszystkich wokół. Po chwili z jego oczu przestała rozchodzić się owa aura i nieznana siła rozerwała go na strzępy.

Kathlin

Drowka wzięła swoje miecze - Dzięki - powiedziała i uśmiechnęła się do Dragosaniego. Po czym jej wzrok, rozpalony szaleństwem skierował się na wampira - Zginiesz sukinsynu - warknęła i rzuciła się ku niemu. Przez chwilę bronił się, jednak najgorsze demony podkulają ogon przed wściekłą kobietą. Drowka jednym ciosem obcięła obie ręce wampira kilka cali nad łokciami. Wampir zawył z bólu i zatoczył się. Drowka kopnęła go w krocze - Zginął byś szybko... a teraz? Pocierpisz - powiedziała i kopnęła go jeszcze raz, wampir przewrócił się i próbował wstać, ślizgając się we własnej krwi. Drowka z mściwym uśmiechem odrąbałą mu nogi - To co robie jest obrzydliwe... - powiedziała do siebie stojąc nad okaleczonym wampirem - Drago, pomógłbyś mi? Tak tylko podpal to ścierwo - powiedziała ocierając krew z dekoltu. Rana zapiekła ją nieznośnie...

Dragosani

Drago podszedł do wciąż żyjącego wampira. Wyciągnął dłoń i wampira otoczyły niewielkie płomienie. Zaczęły one lizać jego kikuty rąk i nóg. Krwiopijca zawył przeraźliwie...

Vesemir widząc że nie ma szans użył wampirycznych zdolności i zmienił się w kłąb dymu. Wyleciał z groty...

AlterEgo

Nekromanta zawył opętanczo, po czym wypowiedział wiązanke przekleństw pod adresem wampira. Splunął na szczątki Judasa i usiadł pod ścianą dysząc głośno. Wyraźnie był wściekły.

Telvani

Eldred zaczął majaczyć coś, i półprzytomnie się ruszać. Nie był w stanie się podnieść, oraz miał całą chorowicie bladą twarz.

Dragosani

Zaklinacz rozszerzył działanie magicznego ognia, by objął całego wampira. Po chwili została z niego kupka popiołu. Widząc ranę na szyi drowki wyciągnął chusteczkę i zapytał
- Mogę? - gdy elfka przytaknęła delikatnie wytarł krew i prostym zaklęciem zasklepił ranę. Popatrzył na kapłana. Podszedł do niego i lekko kopnął. Nagle dostrzegł na jego szyi dwie małe ranki.
- Oouu... niedobrze.

Telvani

Wyrzęził coś z siebie, następnie chwycił się za brzuch i zwymiotował krwią. Usiadł. Jego oczy były przekrwione, a jego samego zaczęło coś telepać. Po chwili jego kły stały się dłuższe i ostrzejsze. Upadł na posadzkę uderzając głową o bruk, i stracił po raz kolejny przytomność.

Dragosani

- To co z nim robimy? - spytał zaklinacz i wyciągnął dłoń na wysokość twarzy. Z uśmiechem przywołał na nią niewielką kule ognia.

AlterEgo

Nekromanta spojrzał na zaklinacza jak na robaka i rzekł - Chcesz zabić bezbronnego? Myślałem, że WY, żywi macie więcej honoru. Zostaw go, może się przydać jako wampir.

Dragosani

- Nie chce zabić bezbronnego, lecz pozbyć się zagrożenia. Dostrzegasz różnicę? - syknął zaklinacz.
- Hmm... Morgan, ożyw jakiegoś trupa, jeśli możesz. - Drago wskazał na zwłoki wampirów. - I każ mu wynieść ten artefakt na zewnątrz. Smoczy ogień, powinien sobie z nim poradzić, a tu mam trochę za mało miejsca.

Kathlin

Drowka spojrzała zszokowanym wzrokiem na zaklinacza - Chcesz go zabić? Tak poprostu?... jesteś... jesteś... - ale nie mogła dokończyć zdania, podeszła do kapłana i uklęknęła przy nim, z kieszeni wyjęła chustkę i otarła ranki - To co że będzie wampirem, przecież to nie jest najgorsze, nie? - powiedziała patrząc na Morgana

AlterEgo

Najgorsze jest życie po śmierci, bez Twego pozwolenia, wbrew Twej woli, wampir, nekromanta, szkielet czy ożywieniec. Co to za różnica? - powiedział a w jego glosie dało wyczuć nutkę żalu. Nawet nie poruszając rękami ani wargami, za plecami nekromanty powstały dwa szkielety z ciał zabitych wampirów. Widok ten nie należał do przyjemnych ponieważ owe szkielety rozerwały na strzępy ciała poległych wampirów. Potem jeden z nich wziął artefakt. Lecz rozleciał się na kawałki, więc drugi wziął od niego artefakt i czekał na dalsze rozkazy.

Dragosani

- Kiedyś znałem pewnego półelfa. Podczas wspólnej podróży ugryzł go wampir, nie będę opisywał okoliczności, bo to nie ważne. PO tym prosił mnie, bym go zabił, lecz odmówiłem. Następnej nocy zaatakował mnie. W ogóle nad sobą nie panował. Wtedy już byłem zmuszony skończyć jego męki... ale skoro tak. Słyszałem ze w Neverwinter, jakiś alchemik znalazł sposób na wyleczenie z wampiryzmu, lecz nie ma ochotników do sprawdzenia skuteczności tegoż sposobu. To nawet będzie po drodze. - rzekł zaklinacz. - Ale najpierw załatwmy to cacko... - wskazał na artefakt.

Telvani

Otworzył powoli oczy. Widząc iż drowka mu pomaga powiedział słabym głosem. Dziękuję... Co się stało? Nagle chwycił się za klatę i wydał z siebie cichy syk. Drowka zauważyła, iż fragment duszy Eldreda rozpłynął się w powietrzu. Po chwili spytał się jej przerażonym, ale wciąż słabym głosem. Czy ja... jestem wampirem?