Athelas - Królewskie Ziele

Telvani

Podrapał się po głowie. Nieźle... więc co teraz robimy? Stałem się nieco... głodny. Powiedział do wszystkich, ostatnie słowo akcentując nienaturalnie. Wszyscy zauważyli że kapłan dostał drgawek, a jego źrenica stała się pionowa niczym u kota.

Kathlin

Drowka spojrzała na swoje białe ręce jakby z lekkim obrzydzeniem, wzięła lusterko od Dragosaniego i przejechała dłonią po czarnych włosach - Wyglądam okropnie... - burknęła pod nosem i przyjrzała się - Ale świetny, genialny wprost sposób na kamuflaż. Ale i tak się sobie nie podobam - Usłyszawszy słowa kapłana odsunęła się nieco od niego i schowała odruchowo za nekromantę.

AlterEgo

Myślisz, że tu jest lepiej? - zażartował i zaczął się przyglądać kapłanowi. Drago, co z nim robimy? - spytał zaklinacza.

Kathlin

- W sumie sama nie wiem co gorsze, podejrzany nekromanta czy wygłodniały wampir - powiedziała drowka z niepewną miną.

Dragosani

- A dlaczego mnie pytasz? Przecież to ty jesteś tu specjalistą od nieumarłych. - burknał zaklinacz. - Chyba najlepiej będzie go ośpić i zanieść do miasta. - potem zwrócił się do drowki. - Gdybym miał więcej czasu, mógłbym zakląć go tak, byś to ty kontrolowała jaki wygląd przybierzesz. Więc jesli cchesz...

Kathlin

Drowka westchnęła - Wolała bym najbardziej białe włosy i czarną skórę, tak mi najlepiej - powiedziała - Wyglądam jak trup - mruknęła znowu

AlterEgo

Spętajmy mu ręce i nogi, zakneblujmy... Mogę iść do miasta po krew dla tego wampira.

Kathlin

- To życzę powodzenia, ja nikogo, a tym bardziej wampira wiązać nie będę - powiedziała szukając czegoś w plecaku - O mam. Zasłonie przynajmniej te blade ręce - powiedziała zakładając delikatne, ozdobne rękawiczki

AlterEgo

Ech... - westchnął tylko i rzucił na wampira zaklęcie paraliżu, ten padł na ziemie jak kłoda. Nekromanta wziął linę i związał mu ręce i nogi oraz zatkał mu usta. Widać, śmieszył go klecha w takiej sytuacji. Po skończonej robocie wyprostował się i zapytał - Idzie ktoś ze mną do miasta?

Dragosani

- No niestety tak nie da rady. Ale wytrzymaj. To i tak tylko po to by straż sie nie czepiała. Jak dotrzemy do Akademii, to będziesz mogła go zdjąć. Jak zobaczą ze jesteś ze mną, nie będa sie czepiać. - rzekł półsmok do elfki. Potem zwrócił sie do maga. - Lepiej nie... po wypiciu krwi jego przemiana sie dopełni. I wtedy moze być już za późno na wyleczenie.

AlterEgo

Spojrzał tylko na kapłana lecz nic nie powiedział. Usiadł na kamieniu i zaczął rozmyślać.

Dragosani

- Albo może inaczej... Poczekaj tu z nim. Przypilnuj żeby nie rozrabiał. Ja pójdę do Akademii. Z tego co wiem, ten alchemik tam pracuje. Mam pewne znajomości, więc pewnie uda mi się go wyciagnąć tutaj. Nereido, idziesz ze mną?

Kathlin

Drowka spojrzała na wampira i nekromante, po czym na zaklinacza - Sama nie wiem - powiedziała - Co gorsze....- dodała cichym szeptem jak by do siebie. Nagle jak by oprzytomniała - Ja nie wiem czy w tym mieście jest bezpiecznie - powiedziała gładząc rękę z dziwnym zamyśleniem.

Dragosani

- Jak chcesz. - odparł półsmok i odwróciwszy się ruszył w stronę miasta.

AlterEgo

Nekromanta odprowadził wzrokiem zaklinacza po czym spojrzał na Nereidę i rzekł - Nie bój się, nie mam w zwyczaju zabijania towarzyszy broni...

Kathlin

- Ale zwyczaje są zmienne - powiedziała drowka z kpiącym uśmieszkiem - To co? Będziemy tak stać i się gapić, czy może rozbijemy jakiś obóz? -

AlterEgo

Uśmiechnął się lekko i wskazał mała grotę kilka metrów od nich. Podszedł do spętanego klechy, podniósł go i zaniósł do groty.

Kathlin

- Nono, twoja uczynność wobec tego kapłana mnie zadziwia - powiedziała drowka i zdjęła naszyjnik, po chwili jej włosy znów stały się śnieżno białe a skóra czarna. Zdjęła rękawiczki - O tak czuję się lepiej -

AlterEgo

Nie czuję żadnego szacunku ani przyjaźni do tego klechy ale czuję jego ból. Wiem jak to jest zamienić się w coś... - nie dokończył może dlatego, że było to dla niego zbyt bolesne lub dlatego, że drowka wróciła do swej normalnej postaci.

Dragosani

Drago po kilkunastominutowej wedrówce dotarł do miasta. Był środek dnia, więc bramy były otwarte. Strażnicy spoglądali na niego podejrzliwie, gdy mijał ich posterunek, lecz nie zatrzymali go. Półsmok ruszył w dobrze znane mu ulice. Po krótkiej wędrówce doszedł do centralnego placu w mieście. Rozejrzał się. Widzac otaczajace go wspaniałe budowle, wśró których znajdywał sie zamek Never, czy świątynia Tyra, uśmiechnął się. Skierował swe kroki w stronę bramy do Akademi Neverwinter. Przed wejściem stało dwóch strażników. Zatrzymali go.
- Jestem Dragosani, absolwent Akademii. Mam przepustkę. - wyciągnął z torby dokment. Strażnicy bez sowa wpuścili go do środka. Półsmok przekroczył bramę Akademii. Uśmiechnął się widząc kilka znajonych twarzy na dziedzińcu.