Athelas - Królewskie Ziele

AlterEgo

Morgan przez kilka minut wąchał perfum drowki i jakby się "zawiesił". Gdy się ocknął oddał perfum właścicielce i zamyślony ruszył w stronę ciemnych uliczek.

Kathlin

- Tam robisz swoje zakupy? - powiedziała drowka idąc za nekromantą - Hmm... może wato się będzie rozejrzeć - dodała

AlterEgo

Staraj się nie rzucać w oczy, jesteś kobietą i to atrakcyjną kobietą. Mogliby rzucać głupimi tekstami, a nie chce tutaj żadnych bijatyk. Po czym wkroczył do jednego z obdartych i zaniedbanych domów. W środku było gorzej niż na zewnątrz. Podłoga cała zakurzona, wszędzie walały się kartki papieru i ziemia... Okna zabite deskami i strasznie zabrudzone, prawie nie przepuszczały promieni słonecznych. Za ladą stał, zgarbiony i wychodzony mężczyzna. Gdy nekromanta podszedł do lady ten ukłonił się nisko i zapytał - Co podać? - miał zachrypnięty głos. Daj mi 2 diabelniki, 3 fiołki zwyczajne, 4 bagienne ziela oraz... - spojrzał na drowke po czym zwrócił się do sklepikarza - Aromat z fioletowej limby... - sklepikarz zrobił głupią minę ale od razu poleciał na zaplecze i po pięciu minutach wrócił z pakunkami. Ok, Nereido, mogłabyś się rozejrzeć po... sklepie? Mam małą sprawę do załatwienia ze sklepikarzem... - gdy ta zaczęła rozglądać się po sklepie, Morgan wręczył sklepikarzowi listę, niestety drowka stała zbyt daleko by mogła dostrzec co jest na niej napisane. Nie minęło dziesięć minut gdy sklepikarz wrócił z torbą w której prawdopodobnie znajdowały się rzeczy Morgana. Zapłacił za obydwie torebki po czym wskazał drowce drzwi. Gdy wyszli już na główną ulicę odetchnął z ulgą.

Dragosani

Drago westchnął i ruszył za nimi. Wkurzył się że nawet nie zauważyli jego odejścia. Znów zdorwo pociągnął z butelki. Gdy wkroczył w ciemne uliczki dostrzegł jakiś cień na dachu. Zatrzymał sie na chwilę i przyglądał się w podejrzane miejsce.

Kathlin

- No to zakupy zrobione, chcesz coś jeszcze kupować? Bo ja już chyba nie, zjadła bym coś - powiedziała drowka z uśmiechem - A ty Drago kupujesz coś? -

AlterEgo

Mam ochotę na... drinka. Drago, jest tu gdzieś jakaś karczma albo coś w tym guście?

Dragosani

- Nie. Nie zajmuję się taka magią... - odparł półsmok. w jego głosie brzmiała nutka obrzydzenia. - Poza tym mam co mi potrzeba. - dodał pokazał butelkę. - I lepiej stąd chodźmy... coś mi tu... - nie dokończył zdania gdzyż wszyscy usłyszeli cichy szczęk zwalnienej cięciwy kuszy. Zaklinacz odwrócił się w strone dzwięku, zasłaniając przy okazji elfkę. Wtedy oberwał bełtem w ramię.
- Cholera... - mruknął. - Znowu. - osunął się na ziemię.

Kathlin

Drowka rzuciła swoje zakupy i zaczęła się wspinać na dach, zobaczyła jak postać zeskakuje po drugiej stronie budynku. Pobiegła za nim i zeskoczyła, zgrabnie wylądowała na ziemi i rozejrzała się, nie widziała nikogo - Cholera - warknęła pod nosem, trzymając dłoniach na mieczach gotowa do walki

Dragosani

- Nie lubie poniedziałków... - syknął półsmok starając się wyrwać bełt. W końcu udało mu sie to, lecz zaskutkowało silnym impulsem bólu. - Argh... Nienawidzę ponedziałów! Och.. cholera... głupi pomysł. - dodał gdy rana zaczęła krwawić.

AlterEgo

Nekromanta podbiegł do Dragosaniego, ukląkł przy nim i spojrzał na bełt wystający z jego ramienia i na krew która sączy się z jego rany... Trzymaj się chłopie... - wyciągnął rękę nad ranę i wymamrotał zaklęcie, z dłoni Morgana wystrzelił niebieski promień który trafił w zranione ramię. To powinno zatrzymać krwawienie... - wstał i zaczął krzyczeć - NA POMOC, RATUNKU, TUTAJ! MAMY RANNEGO! Gdy ludzie nadbiegli i zrobił się tłok, Morgan rzucił się za Nereidą w pościg.

Kathlin

- Witaj mała, naiwna dziewczynko - powiedział zakapturzony mężczyzna z mieczem w dłoni. Z pod kaptura błyszczały się chłodne oczy - Nie wiem kim jesteś, ale chybą będę musiał cie zabić, a szkoda. Bo z takimi laleczkami to można robić dużo ciekawsze rzeczy - zakpił, nie ruszał się z miejsca - A czemu chcesz mnie zabić? - powiedziała Nereida również stojąc - Taki już widać twój smutny los, bo się zadajesz z szumowinami - powiedział i rzucił się do ataku, drowka odskoczyła do tyłu i wyciągnęła miecze. Mężczyzna zaatakował z boku, elfka sparowała cios, posypały się iskry - Co ja widze, taka malutka a walczy - powiedział a jego oczy zabłyszczały złowieszczo. Drowka nie mówiła nic, zaatakowała, tym razem to mężczyzna wykonał błyskawiczny blok. Stali prez chwilę siłując się. Drowka uśmiechnęła się złośliwie i odskoczyła, schowała się w cień - Gdzie sie schowałaś? Boisz się? Poddaj się to zabiję cię szybciutko - powiedział mężczyzna rozglądając się, zrobił błąd bo drowka skoczyła na niego kolanami udeżając w plecy, mężczyzna upadł, upuścił broń. Drowka przystawiła mu miecze do gardła na kształt nożyc - A ja nigdy nie zabijam szybciutko... ktoś ty? - warknęła

Dragosani

Drago rozejrzał się po tłumie, spojrzał na ranę, w stornę goniacej napastnika Nereidy i Morgana i na butelkę. Wybrał najrozsądniejszą (według niego), mozliwa opcję. Łyknął z butelki i chwilejnie wstał. "Podbiegł" do miejsca gdzie podejrzewał że przebywają jego "przyjaciele". I miał rację. Zauważył Nereidę stojąca z wyciągniętą bronią. Półsmok powoli, by nie otworzyć rany, podszedł do leżącego na ziemi napastnika. Kopnął nieszczęśnika w bok.
- Wiesz ile kosztowała ta tunika?

Kathlin

- Może by tak wyciągnąć z niego parę informacji? - powiedziała drowka ze złowieszczym błyskiem w oku

AlterEgo

Z przeciwnej strony wybiegł nekromanta, zatrzymał się kilka kroków przed Nereidą i zakapturzoną postacią...

Dragosani

- Tortury? - spytał z nadzieja w głosie zaklinacz.

Kathlin

- A myślisz że dobrowolnie coś powie? - zapytała z ironią drowka

AlterEgo

Tylko kto zajmie się tymi torturami?

Dragosani

- Cóż... - mruknął tylko półsmok. Przywołał magie i strzelił jedną błyskawicą w napastnika.
- Będziesz gadał? - zapytał niewinnym głosem lecz zabójca jedynie zaśmiał się fanatycznie i wyciągnął zza tuniki fiolkę z czarnym płynem. Nim ktololwiek zdążył zareagować rozgniótł ja w dłoni. Zawartość natychmiast wsiakła w skórę. Jego ciało wygięło się w nagłej agonii. Przez chwilę targały nim drgawki, lecz po chwili uspokoił się. Na zawsze...
- Cholera... zawsze to samo.- mruknął półsmok.

Kathlin

Drowka skrzywiła się - Chyba każdy szanujący się skrytobójca tak robi - powiedziała i schowała broń. Szturchnęła noga truchło i kucnęła przy nim, zdjęła mu kaptur i zaczęła przeszukiwać ciało.

AlterEgo

Ekhem... Wybaczcie, że przerywam ale zapomnieliście chyba o moich zdolnościach...