Athelas - Królewskie Ziele

Dragosani

Gdy nekromanta przekroczył krawędź portalu jakaś siła pociągnęła go do przodu. W chwilę potem wylądował twardo na zmarzniętej ziemi Doliny Lodowego Wichru. Zawiał wiatr i mag natychmiast zrozumiał skąd wzięła się ta nazwa.

AlterEgo

Zimno tu... - stwierdził i szczelnie otulił się płaszczem. Wyciągnął rękę przed siebie i wymruczał zaklęcie. Parę metrów przed nim, z ziemi powstał kościany rumak. Było widać dosłownie wszystkie kości. Jedynie w oczodołach tliły się iskierki. Nekromanta podszedł do konia, wszedł na niego i ze stoickim spokojem oczekiwał reszty kompanów.

Kathlin

Drowka wyszła przez portal, owiało ją lodowate powietrze, zasłoniła usta i nos szczelnie szalem, rozejrzała się i zobaczyła nekromantę. Poczuła się nieswojo będąc sam na sam z nim... ALe jego obecność również jakoś podnosiła ją na duchu, wiedziała że nie jest sama.

AlterEgo

Nekromanta zbliżył się do elfki i zapytał - Potrzebujesz konia?

Kathlin

- Jak widać, tak... idąc pieszo może być ciężko... szybko się zmęczę - powiedziała nie patrząc na niego, wiatr rozwiewał jej śnieżno białe włosy, a głos był, i tak cichy, stłumiony przez gruby szal.

AlterEgo

Bez słowa wyciągnął rękę przed siebie, zamknął oczy i wymruczał zaklęcie. Obok Elfki powstał kościany koń. Różnił się jedynie tym, że w jego oczodochał nie tliły się iskierki tak jak u rumaka nekromanty. Proszę, tylko uważaj. Są bardzo narowiste i uparte. - ostrzegł ją czarnoksiężnik.

Kathlin

Drowka podeszła do konia i pogłaskała go po pysku, ten poruszył sie niespokojnie. Dziewczyna weszła na niego i jeszcze raz go poklepała - Dziękuję ci - powiedziała z uśmiechem, którego i tak nie było widać zza szala, do nekromanty - Teraz trzeba czekać na resztę, ciekawe co wymyśli ten kapłan - powiedziała przewracając oczami

AlterEgo

Pewnie bedzie mnie nawracał lub chlapał wodą święconą... - powiedział bez cienia uśmiechu.

Kathlin

- Eh.. nie znoszę takich fanatyków... - powiedziała zamyślając się - Ale cóż poradzić... taki sie uprze i nic mu nie powiesz bo zaraz będzie że herezja... -

AlterEgo

A niech sobie są ci fanatycy, byle by mi nie wchodzili w drogę bo gorzko pożałują. Mam zresztą już kilku na koncie. - spojrzał swymi zimnymi i tajemniczymi oczami prosto w oczy elfki.

Kathlin

Drowka spuściła wzrok i przez chwilę milczała - Tylko fanatycy mają to do siebie że lubią wchodzić w drogę - powiedziała - Przychodzą, rujnują wszystko i odchodzą w przekonaniu że uczynili dobrze... -

AlterEgo

Miałaś kiedyś jakąs przygodę z fanatykiem lub fanatykami? - nie spuszczał z elfki wzroku.

Kathlin

- Żyjąc podmroku nie ciężko natrafić na fanatyków... fanatyków Lloth lub innych drowich bóstw... A najgorsze jest to, że ci... wariaci rządzą w miastach..ciągle miałam z nimi jakieś problemy. - powiedziała i westchnęła cicho

AlterEgo

A spotkałaś się kiedyś z fanatykiem który normalnych ludzi zamieniał w nieumarłych? - uśmiechnął się lekko po czym ponownie spojrzał w oczy elfki i ujrzał w nich strach.

Kathlin

- Czy ty coś sugerujesz? - Zapytała mrużąc podejrzliwie oczy, spojrzała w oczekiwaniu na portal, czy nie pojawia się reszta... znów poczuła się nieswojo.

AlterEgo

Ja? Nic nie sugeruję... Tylko pytam. Bo ja spotkałem się z takim fanatykiem. -gdy to powiedział, spojrzał w lewo i wpatrywał się w góry.

Kathlin

- Acha... - powiedziała drowka z lekkim niedowierzaniem i nieufnością - Nie podobają mi sie te pustki... Podejrzanie tu cicho - powiedziała spoglądając na maga

AlterEgo

Jak znam życie, to pewnie jakiś stwór czai się za naszymi plecami i za chwilę pewnie zaatakuje, jak chcesz mogę coś przywołać. - powiedział to bez cienia strachu ani niepokoju. Nadal wpatrując się w góry.

Telvani

Przez portal przeszedł kapłan. Zachowywał się jakby zamieć i lodowaty wiatr nie robiły na nim wrażenia. Spojrzał się jedynie na konie z kości. Nie żebym miał coś przeciwko tym koniom, ale jak zaatakują nas nieumarli nie będę mógł użyć zaklęcia odpędzającego.

AlterEgo

Jeśli Nas zaatakują nieumarli to ja się nimi zajmę. Zapomniałeś, że jestem nekromantą?