Athelas - Królewskie Ziele

AlterEgo

Czemu? Spytał zawiedziony.

Kathlin

- Bo mnie napadło stado wściekłych królików - powiedziała wściekła i otarła dłonią krew kapiącą z rozciętej wargi, rozmazując ją na policzku.

AlterEgo

Stado wściekłych królików? Spytał nie wyczuwając ironii.

Kathlin

- Tak, wielkich, białych skurczybyków. Z kłami większymi niż moje jak się przemianie. - powiedziała elfka przykładając dłoń i sprawdzając czy krew nadal leci. Już przestała, ale warga jej nieco spuchła.

AlterEgo

Jeszcze nigdy nie spotkałem się z takimi stworzeniami. Interesujące. Rzekł, po czym wstał i zwrócił się do reszty - Idę zapolować. I ruszył w gęsty las myśląc - "Obym i ja nie natrafił na te króliczki."

Dragosani

- Miłej zabawy. - mruknął drow. Nim łowca wyszedł z kręgu światła rzucanego przez ogień z chaszczów otaczających wzgórze dobiegły szelesty. Po chwili elfia część drużyny zauważyła cieplne zarysy trolli, wyłażących z krzaków. Było ich dużo. I były głodne. Tak głodne, że lekceważyły płonące ognisko. Z dzikim wrzaskiem rzuciły się na drużynę. Danas wstał i płynnym ruchem wyciągnął jeden z mieczy. Druga ręka porwał badyl z ogniska, którego końcówka płonęła.
- Oryginalne te króliki.- rzucił tylko i ruszył na wroga. Dopadł jednego trolla i unikając jego szponów odciął mu ramię, które następnie podpalił. W tym czasie zdjął również głowę stwora i ją też podpalił prowizoryczną pochodnią. Ciało trolla niemal natychmiast zajmowało się ogniem. Po stracie głowy stwór jeszcze żył, więc drow trzepnął go w korpus pochodnią, zapalając go. Bestia rzuciła się w tył, zapalając kilku towarzyszy.

Kathlin

- Ale nie mówiłam, że wielkie skurczybyki - powiedziała elfka i wstała - Śmierdzą tak, że zaraz się zrzygam - powiedziała sięgając po miecz. Dwa trolle rzuciły się wściekle w jej kierunku, jednemu zręcznie wbiła miecz w trzewia, bestia zaryczała z bólu, ale nie zdążyła wyjąć broni gdy rzucił się na nią drugi troll, powalając na ziemie - Nie chuchaj na mnie zgniła maszkaro - powiedziała elfka krzywiąc się. Bestia otworzyła gębę aby ugryźć elfkę, ta jednak jedną dłonią złapała go za żuchwę a drugą na górną szczękę i zaczęła je rozszerzać - Wiesz, musisz mocno otworzyć paszczę aby mnie zjeść - warknęła, potwór zaczął się szarpać z bólu, w końcu wyrwał się, zanim elfka złamała mu szczęke. Ta jednak nie wytrzymała i nie podniosła się, tylko odczołgała dalej. Jej żołądek od dłuższego czasu się buntował, teraz osiągnął apogeum. Walka trwała, a Avarice zwracała te niewielkie ilości jagód które zjadła. W ostatniej chwili przeturlała się na bok, gdy jeden z trolli zamachnął się w jej głowę. Kopnęła go w krocze, jednak nie zareagował jak typowy mężczyzna, gdyż skórę miał grubą. Poderwała się na nogi i drugi raz tego wieczora przemieniła dłonie w wilkołacze łapy, rzuciła się na trolla, kolanami trafiła go w klatkę piersiową i zaczęła szarpać szponami jego wstrętny pysk, jednak on zacisnął swoje łapy na jej gardle. Przez chwilę szarpali się oboje, elfka dusząc się traciła resztki sił, ostatnie co mogła zrobić to wbić szpony w oczy bestii, i tak zrobiła. Troll ją puścił, rycząc wściekle, elfka zaczęła kaszleć, ledwo łapała powietrze. Odczołgała się w pobliskie krzaki, ukrywając się przed oślepioną bestią.

Dragosani

Drow mając chwile spokoju użył wrodzonych zdolności i kilka troll nieszkodliwym ogniem fearie. Płomyki otaczające ich ciała nie paliły, lecz głupie trolle spanikowały na ich widok. Danas patrzył przez chwilę na ich ucieczkę i poczuł że coś zaciska się na jego nodze. To kolejna bestia złapała go szponami i próbowała przewrócić. Udało jej się to i z radością ciągnęła ku siebie elfa. Drow zaczął kopać stwora w rękę, lecz nie przynosiło to skutku, a miecz i pochodnia wypadły mu z rąk, gdy upadał. W końcu wydobył z pochwy drugie ostrze i odciął trollowi dłoń. Ten ryknął z bólu i spojrzał na kikut, z którego już wyrastała nowa dłoń. Zanim ponownie zwrócił uwagę na drowa, ten wstał i ściągnął jego głowę z ramion. Następnie kopnął ją do ogniska i schylił się po pochodnie, którą podpalił bezgłowego stwora. Gdy ten płonąc zaczął biegać wymachując łapkami, mroczny elf przypalił wciąż trzymająca go dłoń i schował miecz, by zastąpić go wcześniej wypuszczonym,

Kathlin

Troll miotał się po krzakach szukając elfki, a ona próbowała się przemienić. Ale straszliwy ból ją oślepił i poczuła straszne zawroty głowy. Uznała że przemiana nic nie pomoże, jest za bardzo osłabiona. Poczuła że troll chwyta ją za kostkę, podniósł ją na wysokość swej paskudnej gęby - Puść mnie! - warknęła elfka usiłując dorwać go pazurami, jednak trzymał ją za daleko. Widać, że był z siebie zadowolony, wyciągnął łapę, elfka odchyliła się i jego szpony rozerwały jej zakrwawioną koszulkę i nieco zadrapały skórę, jedna nie była to groźna rana, lekkie muśnięcie. Bardziej rozdrażniło ją zniszczenie ubrania. Jej ostra szpony w końcu dorwały trolla i rozerwały skórę, ten zawył i cofnął się kilka kroków, prosto w ognisko. Wyjąc wściekle puścił elfkę która uciekła od niego. Zobaczyła trolla któremu wcześniej wbiła miecz w brzuch, jego rana wyglądała dużo mniej groźnie. Wściekła, parząc sobie szponiaste palce i futro na nich, złapała płonącą gałąź i wbiła w ranę trolla. Ten padł, wijąc się w agonii. Zadowolona z siebie odwróciła się i ostatnim co zobaczyła, byla łapa trolla który trafił ją prosto w skroń. Padła zemdlona na ziemie...

AlterEgo

Troll który uderzył elfke również padł na ziemię trafiony bełtem prosto w czoło. Łowca przeskoczył Averice i pobiegł w stronę ogniska. Wziął palącą się gałąź i podpalił trolla z bełtem w czole. Gdy ten cały zajął się ogniem, podszedł do kobiety, przewiesił ją przez ramię i zaczął uciekać z pobojowiska. Skierował się w stronę watahy wilków które zobaczył podczas polowania. Gdy znalazł się na miejscu, wilki czujnie przyglądały się mężczyźnie oraz kobiecie. Ostrożnie położył elfkę na ziemi i sprawdził czy nie ma poważniejszych ran. Po czym sam wrócił do obozowiska pomóc towarzyszom.

darth_kranek

- Eh...a liczyłem na spokój. - Powiedział robiąc unik przed udeżeniem trolla.
Westchnął jeszcze raz, po czym wyciągnął katane z pochwy i zrobił kolejny unik, tym razem, zaraz po ciosie wskoczył na ramię potwora i szybkim cięciem pozbawił go głowy, jednak bestia dalej się ruszała. Po nieudanej próbie pozbawienia życia trolla, wbił broń prosto w szyję przeciwnika, ciało potwora zmieniło odcień, wyglądało jakby całe było odmrożone. Nie zastanawiając się nad tym co dalej robić, chwycił za w pół palący się kij z ogniska i podpalił nim cielsko pozbawione głowy.

Dragosani

Drow ciął kolejnego trolla nisko. Zaklęta klinga jego miecza przecięła z łatwością obie nogi stwora, który upadł na ziemię, lecz to nie powstrzymało go, od prób pochwycenia zwinnego elfa. Danas przycisnął nogą go do ziemi i ciął mieczem pozbawiając go łba, następnie podpalił wszystkie części stwora. Jednak w tym czasie kilka bestii, które działały w jako takiej koordynacji otoczyły go i zbliżały się z zamiarem skonsumowania ciemnego mięsa. Mroczny elf, widząc to, użył zdolności nadanych mu wraz z tytułem szlacheckim i wzniósł się w powietrze używając lewitacji, będąc jakieś pięć metrów nad ziemią, po prostu rzucił pochodnie w tłum trolli. Ich łatwopalne ciała stanęły w płomieniach. W walce szeregi trolli zostały już mocno wybite. Ich resztki zaczęły zwiewać, uznając że jednak nie są aż tak głodne, jak myślały z początku. Mroczny elf miękko opadł na ziemię, stopniowo rozpraszając zaklęcie lewitacji. Schował broń i ruszył zobaczyć co z Avarice.

darth_kranek

Pół-elf widząc lewitującego drowa spojrzal na niego ze zdziwieniem i pomasowal kark.
- Niezła sztuczka...szkoda że tak nie umiem... - Po czym rozejrzał się po pobojowisku w poszukiwaniu pochwy od swojej katany.

Kathlin

Dwa wilki podeszły do nieprzytomnej elfki obwąchując ją czujnie, jeden położył się tuż przu jej nogach, opierając pysk o kolano kobiety, drugi próbował ją ocucić liżąc po twarzy. Jednak osłabiona elfka nie budziła się, leżała tylko z grymasem bólu na twarzy i mocno zaciśniętymi powiekami. Słysząc cichy szelest, zbliżającego się drowa, wilk siedzący przy twarzy elfki spojrzał czujnie w jego kierunku. Był to wyraźnie przywódca stada, a sierść na jego grzbiecie wyglądała jak by była upstrzona plamami zaschniętej krwi.

Dragosani

Mroczny elf przystanął na chwilę widząc tą dziwną scenę. Gdy dostrzegł, że największy wilk mu się przygląda, spojrzał mu w oczy i spokojnie ruszył w stronę elfki, trzymając dłonie na widoku. Kucnął obok elfki i oczyścił jej twarz z krwi, rogiem swojego płaszcza.

Kathlin

Po dość długiej chwili elfka w końcu otworzyła oczy - C..co się stało? - zapytała słabym głosem patrząc nieprzytomnie na drowa - Jestem...zmę...zmęczona - powiedziała zamykając ponownie oczy. Po chwili jednak poderwała się i spojrzała na swoje zakrwawione dłonie i poszarpaną bluzkę - Jestem cała we krwi trolla... to obrzydliwe! - powiedziała z wyrazem najwyższego obrzydzenia na twarzy po czym wstała. Chwiała się lekko na nogach - Idę do strumyka... się umyć... jak któregoś zobaczę. To zabiję, zabiję - powiedziała słabym głosem i powoli, co chwila potykając się ruszyła w stronę, z której dobiegał cichy szum.

Dragosani

- Tylko uważaj. Paskudy mogą się jeszcze tutaj kręcić. -odparł drow i ruszył do obozu. Tam jak gdyby nic się nie stało usiadł obok ogniska.

darth_kranek

Po dłuższej chwili szukania, Lanzador wreszcie znalazł pochwe od katany, po czym ją tam umieścił. Następnie usiadł obok ogniska kładąc obok siebie broń.
- I co z tą elfką? - zapytał z udawaną troską drowa.

Dragosani

- Myje się. - odparł krótko drow.

Kathlin

Gdy mężczyźni, szalenie zmęczeni wypoczywali przed ogniskiem (swoją drogą, długo wytrzymujecie całkiem bez jedzenia Tongue

) elfka odnalazła strumyk, rozebrawszy się zmyła z siebie całą krew, opłukała twarz i napiła się. Jednak krew z podartej bluzki nie chciała zejść, jedyne więc co mogła zrobić to wyrzucić, jednak nie miała pod ręką innego odzienia. Wydarła spory pas u dołu tuniki, który był czysty i nieporwany i rozbiła sobie z niego przepaskę na wysokości biustu. Zadrapania na brzuchu zagoiły się, a ból głowy minął. Działanie narkotyku minęło. Zadowolona elfka znalazła jeszcze krzak dojrzałych malin i nieco sobie podjadła. Zadowolona, wróciła do obozowiska. W jaskrawym świetle ogniska wyraźnie było widać ładnie zarysowane mięśnie lekko opalonego brzucha. Usiadła krzyżując nogi i wyjęła z plecaka grzebień, zaczęła rozczesywać swoje jaśniusieńkie włosy. Wyglądała dużo lepiej, i w sumie nie było po niej widać żadnych efektów ubocznych walki które odbyła się przed kilkunastoma minutami.