Athelas - Królewskie Ziele

Dragosani

[czyżbyś mnie prowokowała? Wink

]

Danas lewitując wrócił do elfki i mieszańca.
- Bez problemu dacie rade zejść po tej ścianie. Ma całą masę miejsc gdzie można się przytrzymać. Schodźcie, ja się rozejrzę. - po tych słowach wrócił na dół i zniknął w jednym z tuneli.

__________

[Dobra Telvi i Alti, jednak wam uprzykrzę życie.]

W centrum miasta stała wieża, widać było po niej że jest działem wyjątkowo potężnego mistrza Sztuki. Zapewne osiedlił się tutaj by w spokoju poznawać coraz to nowe zaklęcia, a później ludzie zamieszkali dookoła wieży szukając, bezpiecznej przystani w świecie pełnym bandytów, potworów i upierdliwych staruszek. Miasteczko wyglądało na świetnie prosperujące a jego mieszkańcy na szczęśliwych, choć ciężko pracujących dla osiągnięcia wspólnego dobrobytu. Na widok takich miasteczek nawet najtwardsze i najzimniejsze serca miękną widząc tą ostoję spokoju, przyjaźni, więc żądni zniszczenia, krwi i dziewek przyjaciele ( Tongue

) zatrzymali się i podziwiali. Nagle rozległy się krzyki. Od zachodniego krańca miasteczka domy zaczęły się zapalać. Nie było żadnych kul ognia, żadnych pochodni, budynki zdawały się stawać w płomieniach same z siebie. Po głównej drodze miasteczka kroczyła postać w szarym płaszczu. Okrywał ją całkowicie, uniemożliwiając zobaczenie twarzy. Idąc zostawiała ślady ognia, a domy i drzewa które zostawiała za sobą wybuchały płomieniami. Zaniepokojony krzykami miejski mag wyszedł z wieży. Był bardzo stary. Jego siwa broda niemal dotykała ziemi. Widząc sprawcę zniszczenia chciał uciec do murów wieży, lecz postać w płaszczu go powstrzymała. Wyciągnęła dłoń, a z ziemi wyrosły cieniste macki, które pochwyciły maga. Ten próbował je zlikwidować za pomocą magii, ale jego wysiłki spełzły na niczym. Mógłby pokonać przybysza, lecz nie spodziewał się go tutaj i nie nauczył się odpowiednich zaklęć. Widać było że coś krzyczy do odzianego w płaszcz, lecz huk ognia i odległość uniemożliwiały usłyszenie jego słów. Przybysz wysłuchał maga, a następnie wskazał na niego palcem. Nieszczęsny czarodziej eksplodował. Każdy fragment jego ciało najzwyczajniej w świecie został rozerwany od środka. Z jego strzępów wydobyła się świetlna postać. Byłą humanoidalna, lecz na plecach miała długie i cienkie macki. Łapczywie wyciągnęła ręce i macki w stronę zakapturzonej postaci, na co przybysz również wyciągnął ręce, jakby chciał objąć dawno nie widziana kochankę. Duchowa postać i przybysz zbliżyli się do siebie, lecz nagle zawiał wiatr. Był zwyczajny, lecz było w nim coś, co mówiło że jest wywołany magią. Porwał duchową postać i zabrał na wschód. Przybysz w płaszczu wydał wściekły wrzask. Jego głos był ludzki, lecz jego głębia mówiły co innego. Siewca zniszczenia w gniewie wzniósł dłonie do nieba i następnie gwałtownie skierował je na ziemię, tworząc potężna falę ognia... Gdy dym się rozwiał rycerz i łowca ujrzeli jedynie zgliszcza. Na środku zniszczenia stał przybysz. Zwrócił swe oczy na obserwujących go towarzyszy i poczuli jak wdziera się im do umysłów. Zdali sobie sprawę, że mimo jako takiego sprytu i intelektu są jedynie pyłem wobec tego... czegoś. Przybysz gestem nakazał im, by weszli do ruin miasta i stanęli przed nim.

darth_kranek

- Chyba masz racje, uważam jednak, że mimo wszystko to on powinien iść pierwszy. - Usłyszała w odpowiedzi Avarice.
Po tych slowach, pół-elf podszedł bliżej krawędzi i spojrzał w dół z wyraźnym grymasem na twarzy. Przełamując niechęć, zaczął schodzić po ścianie. Po dłuższej chwili był już na dole. Kiedy zeskoczył ze skalnej ściany rozejrzał się i spojrzał w górę czekając na elfkę.

Kathlin

Wilkołaczyca nie miała ochoty schodzić powoli, więc skoczyła. Wylądowała zgrabnie i cicho wzniecając małą chmurę pyłu która szybko opadła - Ale tu ciemno... No dobra, ale teraz dokąd? -

darth_kranek

- Powiedział, że byśmy się z tąd nie ruszali, a on w tym czasie sprawdzi teren.

Dragosani

Drow wyszedł z tunelu
- Możemy iść. Co prawda znalazłem resztki jakiegoś obozu, lecz mają już ponad dzień. Chodźcie i podziwiajcie Królestwo Cienia. - rzekł z uśmiechem i ruszył w drogę.

darth_kranek

Nic nie mówiąc Lanz ruszył za Drowem bacznie rozglądając się po okolicy.

Kathlin

- I tam królestwo... pusto tu i ciemno - burknęła elfka, kopiąc przed sobą kamień i podbijając go niczym piłkę, równocześnie idąc za drowem i półelfem. Pomimo ostrzeżeń Danasa nie zachowywała się przesadnie cicho.

Dragosani

Drow słyszał jak elfka hałasuje ale nie komentował. Pomyślał jedynie że spotkanie z hakowymi poczwarami z pewnością by ja uspokoiło. Dziwnym zrządzeniem losu usłyszał znajome stuki. Coś twardego biło o skałę. Jeden stuk z przodu, jeden stłumiony przez ściany, słyszany z boku i jeden od tyłu. Drow wrócił do Avarice i Lanzadora.
- Możemy podziękować Avarice. Mamy na głowie trzy hakowe poczwary. To takie wielkie, silne stwory z bardzo czułym słuchem, twarda chitynowa skorupą i szczypcami, które mogą rozerwać olbrzyma. Na razie nie ma sensu utrzymywać cichy, bo i tak już nas wytropiły. - mroczny elf wyciągnął miecze. [/i]- No cóż, nie dajcie się im złapać i atakujcie w podbrófek. To jedyne wrażliwe miejsce. [/i]

_____________________

Mroczny wędrowiec zniecierpliwiony ociąganiem się rycerza i łowcy brutalnie wdarł się do ich umysłów. Zniszczył ich wolę i niczym marionetki przyprowadził przed swe oblicze. Potem wypuścił ich jaźnie i milczał, patrząc gorejącymi oczyma na ludzi przed nim. Tymczasem Kreegan i Gotfryd mieli problem. Nie chcieli paść na kolana przed tą istotą, lecz coś emanującego z niem, jakiś boski majestat im to nakazywał. Nie mogli znieść jego wzroku, który zdawał się wdzierać w ich dusze i je badać.

AlterEgo

Kreegan pierwszy ukląkł przed Nieznajomym i czekał na to co się wydarzy, był zaniepokojony postacią o tak wielkiej mocy magicznej.

darth_kranek

Lanz spojrzał na elfkę i westchnął, po czym szybkim ruchem sciągnął katane z pleców.
- Jakie mamy szanse na przeżycie? - Zapytał drowa rozglądając się.

Kathlin

- Tak, zrzuć winę na mnie bo jestem tu jedyną kobietą. Czy to moja wina że taki spokojny spacer mnie nudzi? - burknęła, zamknęła oczy skupiając się i po chwili jej dłonie zamieniły się w śmiercionośne wilkołacze szpony, zrzuciła buty bo jej nogi zmieniły się w wilkołacze łapy, jednak tors i twarz pozostała elfia. Hybryda wilkołaka i elfa zawarczała groźnie - A teraz przynajmniej mamy rozrywkę - powiedziała uśmiechając się drapieżnie

Dragosani

- Oczywiście że mamy. Tak jak mówiłem, nie dajcie się złapać i atakujcie w podbródek. Poczwary są dość szybkie, ale nie tak zwinne jak elfy. -po słowach drowa w zasięgu wzroku pojawiły się potwory. Wielkie i opancerzone, z niemiłymi szczypcami. - Aha, one mają bardzo wrażliwy słuch. Spróbujcie to wykorzystać. - dodał drow i rzucił się w wir walki.

Telvani

Zdziwiony Gotfryd podszedł w stronę postaci. Rozglądał się po drodze myśląc sobie "Niezły Grill". Stanął przed tym... czymś i kłaniając się lekko rzekł. Ave.

Dragosani

Ramiona postaci zadrgały, jakby się śmiał. Następnie przybysz odparł.
- Ave, człowieku. Widzę w waszych duszach, tak mi bliską, żądzę zniszczenia. Przydadzą mi się miecze do wynajęcia. Chodźcie za mną, a spotka was nagroda. - jego głos, podobnie jak wcześniejszy krzyk był, ludzki, a przynajmniej tworzony przez ludzkie struny głosowe, lecz byłą w nim dziwna głębia.

Telvani

Kreegan, ty tu dowodzisz... idziemy za tym panem? Zapytał spoglądając na klęczącego przyjaciela. Ja nie mam nic naprzeciwko temu... jeść nie muszę, chędożyć nie mogę, bogactwa mi zbędne, więc wszystko mi jedno z kim będziem mordować.

AlterEgo

Łowca stał, otrzepał kolana i mruknął - Mordować, grabić, truć i palić? Z rozkoszą. Jesteśmy na Twe usługi. Powiedział w stronę przybysza.

Dragosani

- Wspaniale. Idziemy na wschód... Zawsze na wschód... - rzekł wędrowiec i ruszył na wschód. - Jeśli macie pytania... odpowiem.

Kathlin

- Czuły słuch powiadasz? - powiedziała elfka z paskudnym uśmiechem. Przez następnych kilka chwil milczała i gdy jedna z bestii zbliżyła się do niej klekocząc szczypcami nabrała powietrza w płuca i zaryczała, tak, jak to tylko potrafią wilkołaki. Nie dość, że sam ryk był donośny to jeszcze wąskie korytarze i echo potęgowało moc dźwięku. Bestia wpadła w popłoch i próbowała uciekać, ogłuszona hałasem. Gdy tak miotała się wilkołaczyca skoczyła jej na plecy i ng wskazań drowa zagłębiła szpony w podbródku poczwary, aż po nadgarstki. Stwór upadł wijąc się w konwulsjach, a Avarice zaczęła się szarpać aby wyciągnąć szpony.

Telvani

Szedł sobie za magiem nucąc "Czerwone i Bure i Bure". Nagle postanowił się spytać. Czy mamy jakiś określony cel tej wędrówki mistrzu? Czy po prostu niszczyć wszystko co na drodze napotkamy?

darth_kranek

Pół-elf wykorzystał moment w którym poczwara go atakująca wpadła w popłoch od hałasu. Szybko podbiegł do potwora i celnym pchnięciem wpakował ostrze w podbórdek bestii, a następnie wyciągnął broń, wykonał obrót tnąc łeb. Poczwara padła po chwili. Skrytobójca obrócił się w stronę wilkołaczycy, a następnie w stronę Danasa, a następnie schował katanie.